Specyfika świętości małżonków w świetle "Gaudium et spes"

98
KS. STANISŁAW MUSIAŁ
pochopnym i często niepotrzebnym propagowaniem całkowitej lub długotrwałej
wstrzemięźliwości seksualnej w małżeństwie.
Długotrwała wstrzemięźliwość płciowa przy założeniu „cudu łaski Bożej"
— jak się wyraził B. Häring — jest możliwa i może nie mieć ujemnych
reperkusji dla wspólnoty małżeńskiej 437 . Niemniej jednak, poza
wyjątkowymi przypadkami, w normalnych warunkach dyktowanych
przez życie małżeńskie, jej wpływ na małżeństwo, a konsekwentnie
także na rodzinę, może być destruktywny 438 .
Akt małżeński jako wyraz miłości małżeńskiej wraz z przestrzeganiem
jego charakteru w pełni genitalnego — stanowi dopiero actus humanus,
i jako taki jest zawsze możliwy do zrealizowania oraz obowiązujący 439 .
Ujmując powyższą tezę podmiotowo, należy stwierdzić, że małżonkowie
wtedy dokonują osobowego aktu małżeńskiego, jeżeli kierowani
wzajemną miłością świadomie włączają się w metafizyczny sens procesu
płciowego, wiedząc, iż również funkcje biologiczne człowieka przynależą
do integralnie pojętej osoby ludzkiej. Można tu tylko jeszcze dodać,
że właśnie respektowanie biologicznie poprawnego aktu seksualnego
stoi na straży pełnego sensu miłości małżeńskiej 440 .
W świetle wyżej przeprowadzonych analiz należy interpretować sformułowanie
encykliki Humanae vitae o „dwojakim znaczeniu, tkwiącym
w akcie małżeńskim", a mianowicie: „oznaczania jedności" i „oznaczania
rodzicielstwa": Huiusmodi doctrina, quae ab Ecclesiae Magisterio saepe
exposita est, in nexu indissolubili nititur, a Deo statuto, quem homini
sua sponte infringere non licet, inter significationem unitatis et signiticationem
procreationis, quae ambae in actu coniugali insunt Ui .
Termin „oznaczanie jedności" (significatio unitatis) należałoby rozumieć
w tym sensie, że akt małżeński powinien być zawsze wyrazem oso^
bowej miłości małżonków? natomiast wyrażenie „oznaczanie rodzicielstwa"
(significatio procreationis) powinno się rozumieć w sensie otwartości
na prokreację. Do takiej interpretacji upoważnia nas sam papież,
który w swoim dokumencie mówi o konieczności „odniesienia" (ordinem
retinet) aktu małżeńskiego do rodzicielstwa 442 .
Zgodnie z normami moralnymi obowiązującymi w zakresie odpowiedzialnego
rodzicielstwa, przekazanymi przez Sobór oraz potwierdzonymi
i bliżej sprecyzowanymi przez papieża Pawła VI, trzeba sklasyfikować
jako niedopuszczalne, z punktu widzenia oficjalnej i obowiązującej
nauki Kościoła, sposoby ograniczania urodzeń, względnie poczęć, na-
487
Por, B. Häring, Naturgemäss..., 7: „Generell dürfen und sollen wir sagen, die
Enthaltsamkeit über Jahre hinaus ist Eheleuten ohne Wunder der Gnade Gottes nicht
möglich, ein Wunder, das die Eheleute trotzdem fröhlich wagen und von Gott erbitten
dürfen. Es wäre aber vermessen, es dort zu verlangen, wo nicht eine Notwendigkeit
besteht".
488
Por. H. Fleckenstein, Ehenot und Seelsorge, ThQ 129 (1949) 73: „Jahrelange
Enthaltsamkeit vermag, wie die Erfahrung gerade in überidealen Verhältnissen beweist,
auch wenn sie aus edelsten Motiven geübt wird, auf die Dauer die eheliche Gemeinschaft
zu zerstören".
489
Por. J. Fuchs, Biologie und Ehemoral..., 249n.
440
Por. Handbuch theologischer..., t. I, 248; K. De mm er, Eheliche Hingabe..., 542.
441
HV, nr 12a.
442
Por. HV, nr 12b: „Quodsi utraque eiusmodi essentialis ratio, unitatis videlicet
et procreationis, servatur, usus matrimonii sensum mutui verique amoris suumque ordinem
ad celsissimum paternitatis munus omnino retinet, ad quod homo vocatur".