Specyfika świętości małżonków w świetle "Gaudium et spes"
Specyfika świętości małżonków w świetle "Gaudium et spes"
Specyfika świętości małżonków w świetle "Gaudium et spes"
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
SPECYFIKA ŚWIĘTOŚCI MAŁŻONKÓW 101 s<br />
pozostawione ślepemu przypadkowi. Zadanie to muszą małżonkowie<br />
spełnić z uwzględnieniem stosunków historycznych, a więc odpowiednio<br />
do wszystkich okoliczności ich życia małżeńsko-rodzinnego. Ogólny nakaz<br />
rodzicielski przypadający małżeństwu jako takiemu, może być przez<br />
poszczególne pary <strong>małżonków</strong> różnie interpr<strong>et</strong>owany, bo różne mogą<br />
być warunki życiowe ich własnego, konkr<strong>et</strong>nego małżeństwa 453 .<br />
Instytucja małżeństwa, innymi słowy, podlega indywidualno-historycznemu<br />
normowaniu. Wobec powyższego można postawić tezę, że osoba<br />
brana in abstracto jako norma moralna aktualizacji ludzkiej płciowości<br />
nie wystarcza; koniecznie musi zostać również uwzględniona osobowa<br />
wspólnota instytucji małżeństwa jako uzupełniający element normatywny.<br />
Dopiero norma osobowa łącznie z normą, którą można by określić<br />
jako „egzystencjalną" tworzą miarodajną całościową normę dla odpowiedzialnego<br />
rodzicielstwa. Nie tylko więc osobowa całościowość <strong>małżonków</strong>,<br />
ale również instytucjonalna całościowość małżeństwa stanowią<br />
instancję normatywną pełną. Wypełnienie misji rodzicielskiej z uwzględnieniem<br />
konkr<strong>et</strong>nej sytuacji, różnej dla każdego poszczególnego małżeństwa<br />
jest podstawowym wymogiem rodzicielstwa odpowiedzialnego.<br />
Sobór stwierdził, że małżonkowie w wypełnianiu misji rodzicielskiej<br />
powinni kierować się dobrem własnym, dzieci, rodziny, społeczeństwa<br />
i Kościoła oraz sytuacją życiową tak materialną, jak i duchową ich<br />
wspólnoty małżeńsko-rodzinnej 454 .<br />
Trudność powstaje jednak w momencie ustalania wzajemnej relacji<br />
między całościowością osobową i instytucjonalną. Punktem wyjścia musi<br />
być tutaj zasadnicza teza, że całość instytucji jest z istoty swojej podporządkowana<br />
całości osoby, czyli całościowość instytucjonalna musi<br />
wypływać z osobowej. Dlatego wymagania i zadania właściwe całości<br />
instytucji są istotowymi wymaganiami i zadaniami integralnie pojmowanej<br />
osoby. Zadania instytucji stanowią jedynie wypełnienie i konkr<strong>et</strong>yzację<br />
obowiązków, które bezpośrednio stawiane są osobie. Tak<br />
więc całościowo-osobowo rozumiana struktura płciowa pojedynczej osoby<br />
zawiera w sobie hipot<strong>et</strong>ycznie zadania małżeństwa jako instytucji.<br />
Z tego wynikają wnioski dla poszczególnego aktu małżeńskiego.<br />
W akcie małżeńskim musi urzeczywistniać się istotowo zadanie małżeństwa<br />
jako instytucji, skoro jest on wyrazem miłości wspólnoty małżeńskiej.<br />
W każdym pojedynczym akcie małżeńskim, jeśli jest przeprowadzony<br />
całościowo-osobowo, urzeczywistnia się również instytucjonalna<br />
całościowość małżeństwa. Jeśli więc konkr<strong>et</strong>nemu aktowi małżeńskiemu<br />
stawia się wymóg moralny, aby był inkarnacją osobowej miłości<br />
w otwartości na rodzicielstwo, wówczas również zadanie instytucji małżeństwa<br />
nie może zawierać w sobie istotowo niczego więcej. Ten jedyny<br />
453 Różnorodność interpr<strong>et</strong>acji nakazu prokreacyjnego wynika również z jego pozytywnego<br />
charakteru; por. G. Teichtweier, Das bleibende Fundament..., 365: „Die<br />
positiven Gebote lassen einen grossen Raum der Freiheit und geben der Erfindungskraft<br />
des Herzens und der Liebe freien Lauf".<br />
454 Por. GS, nr 50b; por. także, HV, nr 10d: „Si postea ad condiciones physicas,<br />
oeconomicas, psychologicas <strong>et</strong> sociales respicimus, ii paternitate conscia fungi dicendi<br />
sunt, qui aut, prudenti consideratione magnoque animo ducti, statuunt numerosiores<br />
suscipere liberos, aut, seriis causis moralibusque praeceptis observatis, animum inducunt<br />
ut, vel ad certum vel ad incertum tempus, alium filium non gignant".