uzasadnienie

215Smoleńsku stanowi problem. Kwestia ta nie była rozwijana. Zdaniem świadkachodziło tu o fakt zamknięcia lotniska i braku służb mogących dokonać odprawycelnej i paszportowej.Jak wynika z zeznań Grzegorza Cyganowskiego ambasada o koniecznościnotyfikowania stronie rosyjskiej wizyty Prezydenta Lecha Kaczyńskiego zostałapowiadomiona stosunkowo późno, bo dopiero pod koniec marca 2010 roku. Pootrzymaniu tej informacji niezwłocznie notyfikowano udział Prezydenta RPLecha Kaczyńskiego w uroczystościach. Dopóki takiej instrukcji z MSZ niebyło, zdaniem świadka, kwestią problematyczną było, czy ambasada miałaobowiązek sporządzania not do strony rosyjskiej jedynie na podstawie pisma zKancelarii Prezydenta. Ambasador podlegał bowiem pod MSZ i z centraliotrzymywał instrukcje i polecenia w określonych sprawach.W kwestii podjętej przez Tomasza Turowskiego próby zorganizowaniaspotkania ministra Handzlika z przedstawicielem Prezydenta Miedwiedjewaświadek zeznał, że strona rosyjska nie widziała potrzeby zorganizowania nadanym etapie takiego spotkania.Odnośnie przygotowywania dokumentacji przelotów samolotówspecjalnych świadek zeznał, że do Ambasady RP w Moskwie wpływały clarisydotyczące uzyskania zgody na przelot lub przelot i lądowanie samolotówspecjalnych bezpośrednio z 36 SPLT, bądź Szefostwa Służby Ruchu LotniczegoSił Zbrojnych RP. Clarisy te opatrzone były zapiskiem świadczącym ozatwierdzeniu ich przez Protokół Dyplomatyczny MSZ. Po wpłynięciu doplacówki ambasador dekretował claris na świadka lub inną osobę odpowiedzialnąza wykonanie czynności. Po otrzymaniu takiego clarisu Grzegorz Cyganowskisporządzał notę dyplomatyczną z prośbą o wydanie przez właściwe organyFederacji Rosyjskiej zgody na przelot bądź przelot i lądowanie oraz tzw. zajawkęzawierającą trasę przelotu. Nota dyplomatyczna wraz z zajawką kierowana byłado III Europejskiego Departamentu MSZ Federacji Rosyjskiej. Powyekspediowaniu dokumentów w placówce oczekiwano na odpowiedźrosyjskiego MSZ, która udzielana była w formie noty dyplomatycznej, bądźniekiedy, ze względu na późne przekazanie wniosku o zgodę, strona rosyjskainformowała telefonicznie o numerze zgody na przelot. Następnie świadekuzyskaną informację przekazywał do Szefostwa Służby Ruchu Lotniczego SiłZbrojnych RP, 36 SPLT oraz Protokołu Dyplomatycznego. Informacja takaprzekazywana była drogą elektroniczną lub w nagłych wypadkach telefonicznie.Strona rosyjska wymagała zachowania 14 dniowego terminu wystąpienia o zgodęna przelot ale był on dochowywany sporadycznie, co wynikało z późnegoterminu przesyłania do ambasady clarisów.Odnośnie organizacji przelotów w dniach 7 i 10 kwietnia 2010 rokuświadek zeznał, że claris zawierający prośbę o uzyskanie zgody na przelot ilądowanie na dzień 10 kwietnia 2010 roku otrzymał w sekretariacie ambasadoradość wcześnie, tj. w drugiej połowie marca 2010 roku. W treści tego clarisuzostał zawarty wniosek o uzyskanie zgody na przelot i lądowanie samolotu Tu154M oraz zapewnienie lidera przez stronę rosyjską, o uzyskanie aktualnych