uzasadnienie

220aktualne. Informację tę przekazała Grzegorzowi Cyganowskiemu.W dniu 6 kwietnia Justyna Gładyś była w Smoleńsku i Katyniu.Zajmowała się głównie tłumaczeniem. Wtedy odbywały się też spotkania zRosjanami.W dniu 7 kwietnia 2010 roku Justyna Gładyś była obecna w Smoleńsku,towarzyszyła przedstawicielom Grupy do Spraw Trudnych.W dniu 8 kwietnia 2010 roku świadek wróciła do Moskwy i 9 kwietniaponownie pojechała do Smoleńska. W tym czasie uczestniczyła w spotkaniu wHotelu Nowym, w którym planowano posiłek Prezydenta z RodzinamiKatyńskimi, była też w filharmonii, w której miało się odbyć spotkaniePrezydenta z Polonią. Omawiano tam sprawy czysto programowe.W dniu 9 kwietnia 2010 roku wieczorem Justyna Gładyś uczestniczyła wspotkaniu z przedstawicielami władz lokalnych oraz Federalnej Służby Ochrony.W trakcie spotkania omawiano techniczne kwestie związane z bezpieczeństwemwizyty. Pojawiły się problemy z kolumną i trasą przejazdu Prezydenta.Odnośnie do wykonania salwy honorowej Justyna Gładyś zeznała, żeRosjanie nie zgodzili się na oddanie salwy honorowej. Ambasada napisała w tejsprawie notę o zgodę, Rosjanie długo nie dawali odpowiedzi. Sprawę tej salwypod szczególną opiekę wziął naczelnik Dariusz Górczyński, który utrzymywał,że Rosjanie powinni i muszą się zgodzić na oddanie salwy. Ponieważ Rosjaniedługo nie odpowiadali, Justyna Gładyś zadzwoniła do MSZ FR, gdzierozmawiała z Siergiejem Siemionowem, który jej wytłumaczył, że przepisyrosyjskie nie pozwalają na posiadanie i użycie broni palnej w obecnościnajważniejszych osób w państwie. Świadek tę rozmowę zrelacjonowała w mailudo dyrektora Mariusza Kazany. Dariusz Górczyński był bardzo zdenerwowanyodmową przekazaną ustnie, natomiast Mariusz Kazana w e-mailu do DariuszaGórczyńskiego zwrócił uwagę, że nie jest to sprawa priorytetowa. Odnośnie dozgody na użycie broni przez asystę wojskową 10 kwietnia to zdaniem świadkaRosjanie się zgodzili.W kwestii kierowanych do Ambasady RP w Moskwie próśb o uzgodnieniełączności, zapewnienie transportu, opieki medycznej, udziału Polonii JustynaGładyś zeznała, że wszystkie te prośby były przez Ambasadę spełnione lub byłykierowane noty dyplomatyczne do strony rosyjskiej. Strona rosyjska wszystkozapewniała, ale nie przesyłała pisemnego potwierdzenia, z wyjątkiem zgody naprzelot i lądowanie oraz broń.W dniu 10 kwietnia 2010 roku Justyna Gładyś wraz z innymi osobami zAmbasady oczekiwała na lotnisku na przylot samolotu prezydenckiego. W gronieosób oczekujących zastanawiano się, czy z uwagi na warunki atmosferycznesamolot poleci do Moskwy czy do Witebska. Następnie miała miejsce katastrofasamolotu (k. 108-113 tom IX, k. 377-383 tom IXA).Paweł Bogumił Koć przesłuchany w dniach 1 kwietnia 2011 roku i 24sierpnia 2011 roku zeznał, że faktycznie zaczął zajmować się przygotowaniamido uroczystości katyńskich w drugiej połowie lutego 2010 roku. Z punktu