DÜġMƏNLƏRĠNDƏN GÜCLÜ ġƏXSĠYYƏT - Kitabxana

40 il keçdikdən sonra, 1996-cı ildə düĢmüĢdür. «Vurğun ömrü məktublarda, ellərvurğunu» adlanan kitabın sponsoru Azərbaycan Mədəniyyətinin Dostları Fondudur.NəĢriyyatın və mətbəənin adı göstərilməmiĢdir.Kitaba xalq Ģairi Mirvarid Dilbazinin 1994-cü ildə yazdığı xatirəsi daxiledilmiĢdir. Yazıda oxuyuruq: «Müharibə illərində Mirzə Ġbrahimov maarif naziri idi.Deyilən həqiqətə görə bir dəfə S.Vurğunu Mərkəzi Komitəyə çağırırlar. «KiĢi» onadeyir:- Mirzə Ġbrahimov haqqında mənfi bir rəy yaz.Səməd Vurğun:- Mən belə bir rəy yaza bilmərəm, - deyir, -çünki mən Mirzəni xalq iĢinə çoxlazımlı, müsbət bir Ģəxsiyyət kimi tanıyıram».Görəsən, ağbirçək Ģairəmiz «deyilən həqiqəti» haradan və kimdəneĢitmiĢdir? Və niyə görə məhz 1994-cü ildə qələmə almıĢdır? Mirzə Ġbrahimovunsağlığında yazsaydı, «deyilən həqiqət» uydurulan yalana çevrilərdi.S.Vurğunun anadan olmasının 70 illiyi münasibətilə M.Ġbrahimovun1976-cı ildə yazdığı və həmin il «Azərbaycan» jurnalının 5-ci sayında dərcetdirdiyi «Yadıma düĢdü» sərlövhəli geniĢ xatirəsində S.Vurğunla dostluğununbütün məqamlarından hərtərəfli söhbət açılır. Xatirənin bir yerində deyilir: Səmədintəklifi ilə biz 1947-ci ilin payızında Qazaxa yola düĢdük. Bir gecə DaĢsalahlıdaqaldıq... Bir dəfə hələ səhərin gözü çırtlamamıĢ, alaqaranlıqdan məni oyatdı:-Ayə, dur, payız səhərinin mənzərəsi gözəl olur. Ovun da yaxĢı vaxtıdır.Biz geyinib çölə çıxanda kənd qaranlıq içində idi. Ara-sıra itlərin səsi eĢidilirdi.Üfüqlər təzəcə ağarmağa baĢlayırdı. Səmədin «Reks» adlı ağıllı bir iti vardı. Ġtözünü hey ora-bura vurur, kolların arasına girib-çıxırdı, lakin qırqovuldan-filandanəsər-əlamət yox idi. Üfüqlər açılmıĢdı, uzanıb gedən çöllər, tarlalar görünürdü.-Ayə, ora bax, Göyəzən dağı - deyib, Səməd sevinclə məni səslədi. Dönübbaxdım, aĢağıda ağ dumanın içindən boylanan hündürlüyü gördükdə dedim:-Ay Səməd, sənin Ģeirində «Göyəzən dağı» oxuyanda elə bilmiĢdim ki,ġahdağından, Elbrusdan ucadır. Bu ki, təpə imiĢ...Səmədin uĢaqlıqdan hazırcavab olduğunu qardaĢı Mehdixan özxatirələrində yazmıĢdır. Biz bunu söhbətlər, mübahisələr, müzakirələr zamanı yaxĢıgörmüĢük. Ġndi də o, dərhal cavab verdi:-Ayə, mənim böyüklüyüm ondadır ki, təpəni dağ kimi tərənnüm edirəm.Sən dağı təpə eləyənlərdən qorx».Kitabdakı bu xatirədən elə çıxır ki, müharibə illərində M.C.Bağırovun«M.Ġbrahimov haqqında mənfi rəy yaz» tapĢırığına məhəl qoymayan S.Vurğunmüharibədən sonra M.Ġbrahimovla birlikdə ova çıxmıĢdır. «KiĢi» iki dost arasınanifaq sala bilməmiĢdir.1994-cü ildə M.Ġbrahimovu «aravuran» kimi oxuculara təqdim etməklə,dedi-qodulardan həqiqət yaratmaqla «dağı təpə eləyənlərin» məqsədi nədir?186