DÜġMƏNLƏRĠNDƏN GÜCLÜ ġƏXSĠYYƏT - Kitabxana

uslara ki, Ġranda ancaq alver məqsədi ilə gəzib-dolaĢırlar və elə bütün iĢ-peĢələridə yalnız alverlə, ticarətlə məĢğul olmaqdır.Sən yaĢı 90-ı haqlamıĢ adamsan, amma bağıĢlanmaz səhvlərə yol verirsən:kafirləri torpağına buraxmısan, onlarla birləĢmisən və onlara istədikləri kimidavranmağa Ģərait yaradırsan».Gürcü çarı II Ġrakli kimi, Qarabağ xanı Ġbrahim xanın da «kafirlərləbirləĢməsindən» nə hasil oldu?Bəli, «Yekaterina qılıncı» öz iĢini gördü. Öz dəstəsində erməni ArĢakı,gürcü ġalikonu, yəzdi kürdü Musanı və yerli çobanları birləĢdirmiĢ Eldar «Misriqılıncı» Qacarın üstünə qaldırdı.M.C.Bağırovu qəddarlıqda Qacara tay tutanlar 1805-ci ildə Ġbrahim xanınimza atdığı təslimçilik müqaviləsinin müddətini 1993-cü ildə BiĢkekdə qeyrimüəyyənvaxtadək uzatdılar, Pənah xanın müqəddəs torpağını daĢnaklara həvaləedərək Lissabon bayramı keçirdilər...M.C.Bağırov nə cəllad, nə caniĢin, nə əzazil, nə də «qırmızı terror»olmuĢdur. Oxuculardan aldığım məktublar bunu bir daha təsdiq edir. Bakıdakı 1saylı hüquq məsləhətxanasında vəkil iĢləyən 86 yaĢlı Bələd Qasımov belə yazır:«M.C.Bağırov təmiz, ədalətli, obyektiv, insanpərvər adam olub. Onun yaxĢıcəhətlərindən aylarla yazmaq və danıĢmaq olar. M.C.Bağırovun necə böyükĢəxsiyyət olmasını yaĢlı adamlar yaxĢı bilirlər. Lakin bunu gənclərin də təsəvvüretməsi vacibdir.Camaat onu tez-tez küçədə, bazarda, teatr zalında görərdi.Mühafizəçilərinin olduğu nəzərə çarpmazdı.Azərbaycanda M.C.Bağırov kimi rüĢvətxor və haramzadaların barıĢmazqənimi olan ikinci bir rəhbər olmamıĢdır. Vəzifə sahiblərindən hər hansı birisininrüĢvət aldığını bilsəydi, həmin gün iĢdən çıxarılıb məsuliyyətə cəlb olunardı. Ona görədə hamı düz iĢləməyə çalıĢırdı.Ġndi də M.C.Bağırovun Ģəxsən özümə etdiyi kömək barədə danıĢmaqistəyirəm. Mən müharibənin baĢlandığı gündən ön cəbhədə vuruĢmuĢam. DəfələrləyaralanmıĢam və sağaldıqdan sonra yenə də döyüĢə getmiĢəm.Böyük Vətən müharibəsi qələbəmizlə baĢa çatanda mən hərbi xəstəxanadayatırdım. Ancaq 1945-ci ilin dekabrında sağalıb Vətənə qayıtdım. Gecə yarısıtəyyarədən düĢüb, müharibədən əvvəl yaĢadığım mənzilə - Zevin küçəsindəki 11-cibinanın 52-ci mənzilinə gəldim. Qapını döyəndə qəribə mənzərə ilə rastlaĢdım.Məlum oldu ki, üç gözdən ibarət halalca mənzilimdə Aqulyan adlı bir erməniyaĢayır. Aqulyan yaĢadığı mənzilin mənə məxsus olduğunu bilsə də, dedi ki, oradaheç səhərədək qalmağıma da razı ola bilməz, açıq qapını üzümə çırparaq bağladı.Çarəsiz qalıb, əlimdəki Ģeyləri öz evimin qapısı ağzında qoydum, aĢağı -ikinci mərtəbəyə endim, yəhudi qonĢum Semyonun qapısını döydüm. Semyon və195