DÜġMƏNLƏRĠNDƏN GÜCLÜ ġƏXSĠYYƏT - Kitabxana

Qondarma məhkəmənin yalançı Ģahidlərinin ifadələri əsasında yaranmıĢ bu«elmi kəĢf» günəĢli havada toz dənəsidir. Tarixi həqiqət apaydın sübut edir ki,M.C.Bağırov M.Ə.Rəsulzadənin «istiqlal Ģairi» adlandırdığı Əhməd Cavadı 1917-1918-ci illərdə Qubada müəllimlik etdiyi vaxtlardan yaxından tanımıĢ və onahörmətlə yanaĢmıĢdır. Kim bilir, əgər 1920-ci ildə M.C.Bağırov siyasətmeydanında olmasaydı, Əli Nəzminin «Müsavatın rəsmi saray Ģairi» və BəkirÇobanzadənin «burjua Ģairi» adlandırdıqları iyirmi səkkiz yaĢlı istedad sahibiotuzu adlaya biləcəkdimi?Filologiya elmləri doktoru, Azərbaycan Dövlət Təhlükəsizliyi NazirliyininəməkdaĢı Cəlal Qasımovun 1997-ci ildə nəĢr olunmuĢ «Əsrin qiyamət çağı»kitabında «Əhməd Cavad, yaxud sosializm qəlibinə sığmayan Ģairin taleyi»sərlövhəli maraqlı bir məqalə vardır.Müəllif DTN-nin arxiv sənədlərinə əsaslanaraq belə yazır: «1923-cü ildekabr ayının 1-də Azərbaycan Fövqəladə Komissiyasının əməliyyat müvəkkiliĠvan Makarov Müsavat Partiyasının iĢləri ilə tanıĢ olduqdan sonra belə qəraragəlmiĢdir ki, Əhməd Cavad Axundzadə 1918-ci ildən Müsavat Partiyasınınüzvüdür. O, Batum Ģəhərindən Abdulla Ağalidən aldığı məktubdan aydın olduğukimi, Müsavat Partiyasının Gəncə Ģəhərində də yaradılmasını təĢkil edirmiĢ.Bundan baĢqa o, Quba Ģəhərində müəllim iĢləyərkən müsavatçı qrup təĢkil etmiĢvə Bakıdakı müsavatçılarla əlaqə saxlamıĢdır. Eyni zamanda Axundzadə MirzəbalaMəmmədzadənin Bakı Ģəhərindən getməsi üçün ona pul vermiĢdir. Deyilənlərinəzərə alaraq təklif edirəm ki, Ə.Cavad həbs edilsin və Azərbaycan FövqəladəKomissiyasının islah evində ciddi nəzarət altında saxlanılsın».1920-1923-cü illərdə Əhməd Cavadın Quba rayon xalq maarif Ģöbəsininmüdiri, Nəriman Nərimanov adına texnikumun müəllimi iĢləməsinə «göz yuman»M.C.Bağırov 1924-cü il fevralın 5-də Azərbaycan dövlət təhlükəsizliyi orqanlarınıntarixində misli-bərabəri olmayan bir cəsarət nümunəsi göstərir: Əhməd Cavadınhəbsdən azad edilməsi barədə Azərbaycan SSR Fövqəladə Komissiyası RəyasətHeyətinin qərarını imzalayır.Əhməd Cavadı «onun birinci düĢməni» yenidən ədəbiyyat cəbhəsinə atır.M.C.Bağırov «sosializm qəlibinə sığmayan Ģairin» Azərbaycan ġura YazıçılarCəmiyyətinin məsul katibi vəzifəsində iĢləməsinə «göz yumur». Həmin vəzifədəolarkən Ə.Cavad məĢhur «Göygöl» Ģeirini yazır. Bu sənət nümunəsini sonralarM.Ə.Rəsulzadə «ÇağdaĢ Azərbaycan ədəbiyyatı» əsərinə daxil edib dünyaazərbaycanlılarına çatdırır. Böyük öndər həmin Ģeirdən bəhs edərkən fikrini beləifadə edir: «Bir sözün varmıdır əsən yellərə; sifariĢ etməyə uzaq ellərə» beytindəəks-inqilabçı bir rəmz görürlər. Cavad onların mühakiməsincə «inqilab tərəfindənuzaq ellərə atılmıĢ müsavatçı millətçilərə» iĢarə etmək istəyirmiĢ.Əhməd Cavadı «çekist ruhlu sovet tənqidçilərinin» əlindən məharətləxilas edən M.C.Bağırovun 1932-33-cü illərdə Azərbaycan hökumətinə baĢçılıqetdiyi vaxtlarda istiqlal Ģairinin əsərləri geniĢ yayılır, dillər əzbəri olur. QoĢmaları,356