Jeff Sutherland - Scrum - İki katı İşi Yarı Zamanda Yapma Sanatı

101
inceleyerek, neden büyük bir çoğunluğunun facia ile sonuçlanırken
çok azının başarılı olduğunu anlamaya çalışarak geçirmiştir.
1990'lann başında "Windows için Quattro Pro" isimli yeni bir
hesap çizelge ürünü yapmakta olan Boriand Yazılım Şirketi 'nde
bir projeye bakması için davet edildi. Proje için bir milyon yazılım
kod satın yaratılmıştı. Yapması 31 ay sürmüştü ve sekiz kişinin
ürünüydü. Bu, her bir ekip üyesinin her hafta bin satır kod
ürettiği anlamına gelmektedir. Bu bilinen herhangi bir ekibin
hızından daha fazlaydı ve Jim bunu nasıl yaptıklarını öğrenmek
istemişti.
Yaptığı şey, ekip içindeki tüm iletişim akışının bir haritasını
ortaya koymak oldu -kim kiminle konuşuyordu, bilgi nereye
akıyordu ve akmıyordu. Bu tarz bir haritalama dar boğazları ve
bilgi stoklayanları tespit etmek için bir araçtır. İletişim doyumu
ne kadar fazla olursa -herkesin her şeyi bilmesinin daha fazla
olması durumu- ekibin daha hızlı olmasını sağlıyordu. Temel
olarak herkesin işlerini yapmak için bilmesi gerekeni ne kadar
iyi bildiğini ölçen analiz, metrik sistemle zor olmaktadır. Ama
Boriand o ana kadarki en yüksek orana sahipti: Yüzde 90. Birçok
şirket yüzde 20 civarında geziyordu.
Peki, biz bu tarz bir doygunluğu kendi ekibirnizde nasıl sağlayacaktık?
İletişim doygunluğunu felç eden şey uzmaniaşmadır
-bir gruptaki rol ve unvaniann sayısı. Eğer kişiler özel bir unvana
sahip olursa, sadece o unvana uygun gibi görünen işleri
yapma eğilimi içinde olurlar. Ve o roldeki güçlerini korumak
adına özel bir bilgi türüne tutunmaya çalışırlar.
Bu yüzden tüm unvaniardan kurtulduk. Herkesi çağırdım ve
kartvizitlerini atmalarını söyledim. Eğer özgeçmişlerine bir unvan
koymak istiyorlarsa, sadece kurum dışındaki kullanımların-