POST SCRIPTUM - 3 -2020

A tak na poważnie, to mam marzenia podróżnicze.
Od kilku lat marzy mi się Islandia, gdzie miałam
okazję być tylko przez chwilę. Wydaje mi się,
że krajobrazowo jest to najpiękniejsze miejsce
na świecie. Bardzo inspirujące dla artysty. Pełne
surowości, zróżnicowanych tekstur i wyszukanych
barw. Ostatnio eksploruję też Włochy. Zupełnie inne
niż Islandia, słoneczne, tętniące życiem, z pysznym
jedzeniem i wspaniałą sztuką. Miejsce, w którym
chciałabym zamieszkać. Z takich podróży wracam
pełna natchnienia nie tylko do pracy twórczej,
ale też do tego jak lepiej i piękniej żyć.
Kim byłaby Marta Julia Piórko, gdyby nie została
malarką?
Od zawsze byłam malarką. Mówiłam, że jestem
malarką, od kiedy nauczyłam się mówić.
Muszę robić coś kreatywnego: tworzyć, malować,
przerabiać, poszukiwać piękna.
Gdyby mi to zabrać, byłabym nikim.
Czy podglądasz prace swoich kolegów i koleżanek
po pędzlu (jakkolwiek to brzmi)?
Kogo cenisz najbardziej z polskiego podwórka,
ale też z europejskiego i światowego?
Uważam, że uczyć należy się od najlepszych. Jeżeli
już kogoś podpatruję, to są to dawni mistrzowie
malarstwa. Ostatnio lubię niderlandzkie martwe
natury przedstawiające bukiety kwiatów, które
symbolizują przemijanie. Inspirują mnie obrazy
z motywami Vanitas: czaszki, przejrzałe owoce,
gasnące świece, zwierzyna łowna, kolekcje kuriozów,
wszystko co dziwne, tajemnicze i z dreszczykiem.
Tematów szukam w baśniach, mitach, zabobonach,
przedmiotach kultu religijnego. Religia chrześcijańska
73
POST SCRIPTUM