Brauchtumslieder - Sauerlandmundart

41
Et schnigget, et schnacket, dai Tiene dai knappet,
det dait ues owwer allen nix,
*väi hollet ues alle drai tapfer un fix.
Un soffe uech useen Namen mohl säggen,
do sölln ihr doch Respekt vor häwwen.
Kaspar:
Iek Kaspar, iek häwwe kain Pläksken witt,
den schoinen Jungfern gefall iek nit.
Un wenn i mi bei Nachte bekäike,
dann sin iek gerade är uggen gläiken.
Melchior:
Iek Kuening Melcher ein witt un fäin,
säu fäin ärn Hern un Grofen konn säin.
Afsonderlich wenn iek miek wasske un kämme,
un singe mäin Laid met klingender Stämme.
Balthasar:
Iek haite Balzer und schlörre säu met,
iek sin nit ais un äuk nit nett.
Iek durdle säu fräi wat ächter dien andern,
well äuk diem heiligen Lanne tau wandern.
Alle:
Dat Hielige Land is owwer näu wäit,
do giet es mannichmohl Owentäit.
Dat Geld dat konn väi von en Tiunen nit brärken,
drümme mait ve milde Luie ansprärken.
Äi räiken Patroiners von düerser Stadt,
väi bittet niu giet ues ne Stuier dai batt.
Nach Erhalt der Gaben:
Väi singet taum Danke un drägget den Stern,
un gruißet uech alle den laiwen Heern,
*un wünsket uech allen ne guere Nacht. Guer Nacht.
(M.und T.: W.Schmitt, Mk, Bsp.: 9)