Editorial - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...

Dat Stück speelt in’t 19. Johrhunnert
in’t Huus vun den Aftheker Clausen,
de siene beiden Frünnen, den Lehrer
Möller un den Veehdokter Dilling, bi
sik opnahmen hett. All dree hebbt se
dat nich mit de Fruunslüüd. Se leevt
för de Musik, speziell för de vun Joseph
Haydn, de se mit Hingaav speelt.
De Afthekersöhn Ludwig mutt mitmaken.
As de sienen Vadder bibringen
deit, dat he heiraden müch, brickt för
de ollen Mannslüüd de Welt tosamen.
Se söökt nu ’n nien veerten Mann – en
eerste Violien. De eenzig Fru in‘t Huus
is de Huushöllersch Stine (Edda Loges),
de sik nix vun de ollen Gnatterbüdels
gefallen lett – fein maakt se
dat! Man se is, in de ehr Ogen, keen
Daam, nee, se is Stine! Aftheker Clausen
sien Fru is froh storven un harr dat
mit ”Richard Wagner”! Lehrer Möller
sien Fru is em mit Dochter utneiht un
Veehdokter Dilling smuust man blots
heemlich nevenbi. Dor stellt sik ’n junge
Mann vor un speelt grootardig de
eerste Violien. Warrt anstellt un mischt
de Mannslüüd op. De groote Leev vun
Ludwig is Anna, un se is ok de Dochter
vun Lehrer Möller.
In en smuck Bühnenbild un Kledaasch
vun’t Feinste (Malte Marks) löppt dat
Speel in de Regie vun Sandra Keck
vergnöögt över de Bühn. Frank Grupe
as Aftheker Clausen begrippt sienen
Söhn nich. Heiraden! Wat will de mit en
Fru, he hett doch de Musik! Rüdiger
Wolff as Lehrer Möller is ’n gnatterigen
Mann, de nie nich verwunnen hett,
dat Fru un Dochter em verlaten hebbt
un de kugelige Horst Ahrenthold gifft
’n süffisanten Veehdokter af. All dree
kickt man geern to un freit sik, dat de
lütt Anna se so dörchenanner bringt.
Katharina Kaali is en wunnerbor Besetten.
Se maakt dat grootardig! Wat
se nu de Mannslüüd um den Boort
geiht or, wenn dat jüst passlich is, to
blarren anfangt. Se hett dat Seggen un
dat glöövt man ehr ok. Man eenmal
charmant un bühnenpräsent is se!
Axel Stosberg as ehr groot Leev Ludwig
is en fein Pendant to ehr. Se passt
as Pott un Deckel. Dat löppt mit groot
Höög för dat Publikum ut, as dat utlopen
mutt: Anne speelt de eerste Violien.
Hier kann man mit Vergnögen
seggen: Fruunshand baven!
In dat Lustspeel passeert egentlich
nich veel. Man wosück Regie un
Schauspelers dat in Szene sett, dat
maakt Spaaß.
”De eerste Violien”, Lustspiel von
Gustav Wied und Jens Petersen.
Deutsch von Ida Anders, Plattdeutsch
von Hartmut Cyriacks und Peter Nissen.
Plattdeutsche Erstaufführung: 13.
Januar 2008 im Ohnsorg-Theater in
Hamburg unter der Regie von Sandra
Keck. Christa Heise Batt
Quickborn108-1.Korr. 89
25.03.2008, 9:06 Uhr
Rezensionen
89