OBAVEZA ZAPOŠLJAVANJA OSOBA SA INVALIDITETOM U SRBIJI Primeri dobre prakse

istrazivanja
Iz Tabele 20 možemo videti da su osobe sa invaliditetom sa završenom osnovnom i
srednjom trogodišnjom školom pretežno zaposlene na prostijim fizičkim poslovima,
da su osobe sa invaliditetom sa završenim četvorogodišnjim stručnim školama
uglavnom zaposlene i na prostijim fizičkim poslovima i u sektoru usluga, dok su oni sa
završenom višom školom ili fakultetom zaposleni samo u sektoru usluga ili kao
stručnjaci.
Tematskom analizom obradili smo otvorene odgovore koji se odnose na to kako
osobe sa invaliditetom vide kompetencije koje ispoljavaju na radnom mestu. Kada
govore o svojim kompetencijama osobe sa invaliditetom uglavnom govore o opštim
kompetencijama (74.4%,[n=58]), od kojih najčešće navode radinost, odgovornost i
efikasnost (videti Sliku 15). Značajno manji broj osoba sa invaliditetom sebe opisuje na
osnovu veština koje poseduju, odnosno specifičnim kompetencijama (20.5%, [n=16]).
Slika 15. Prikaz učestalosti opštih kompetencija koje OSI smatraju da ispoljavaju
na poslu
Radinost
Odgovornost
Efikasnost
33.3%
38.5%
37.2%
Komunikativnost
Snalažljivost
Poslušnost
10.3%
9.0%
9.0%
0% 10% 20% 30% 40% 50%
Pri tome, veoma mali deo zaposlenih osoba sa invaliditetom (11.5%,[n=9]) smatra da
ne može u potpunosti da ispolji svoje stručne kompetencije na poslu, dok većina
smatra da na poslu ispoljava sve kompetencije (88.5%,[n=69]).
6.2.2.6. Potrebna podrška na radu
Kada posmatramo iskazanu potrebu za podrškom u obavljanju profesionalnih
obaveza i drugih aktivnosti na radnom mestu vidimo da oko jedna trećine osoba sa
invaliditetom smatra da im je podrška na radnom mestu potrebna (30.8%,[n=24]).
Ukoliko analiziramo otvorene odgovore na pitanje o potrebnoj podršci, vidimo da se
potrebna podrška koju OSI navode odnosi pre svega na blagu podršku u obavljanju
fizičkih aktivnosti (kompenzatorna podrška), podršku u komunikaciji i na podršku
tokom uvođenja u posao (videti Tabelu 23).
56