14.06.2014 Views

Genealogia Della Morale - il portale di "rodoni.ch"

Genealogia Della Morale - il portale di "rodoni.ch"

Genealogia Della Morale - il portale di "rodoni.ch"

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

degli atleti abbiamo i nostri martiri; e se volessimo del sangue,<br />

ebbene, ecco <strong>il</strong> sangue <strong>di</strong> Cristo... E che cosa mai ci attenderà nel<br />

giorno del suo ritorno, del suo trionfo!» e così continua, questo<br />

visionario in estasi: «At enim supersunt alia spectacula, <strong>il</strong>le ultimus<br />

et perpetuus ju<strong>di</strong>cii <strong>di</strong>es, <strong>il</strong>le nationibus insperatus, <strong>il</strong>le derisus,<br />

cum tanta saeculi vetustas et tot eius nativitates uno igne<br />

haurientur! Quae tunc spectaculi latitudo! "Quid admirer! Quid rideam!<br />

Ubi gaudeam! Ubi exultem" spectans tot et tantos reges, qui in coelum<br />

recepti nuntiabantur, cum ipso Jove et ipsis suis testibus in imis<br />

tenebris congemescentes! Item praesides (i governatori delle province)<br />

persecutores dominici nominis saevioribus quam ipsi flammis saevierunt<br />

insultantibus contra Christianos liquescentes! Quos praeterea<br />

sapientes <strong>il</strong>los ph<strong>il</strong>osophos coram <strong>di</strong>scipulis suis una conflagrantibus<br />

erubescentes, quibus nih<strong>il</strong> ad deum pertinere suadebant, quibus anemas<br />

aut nullas aut non in pristina corpora re<strong>di</strong>turas affirmabant! Etiam<br />

poetas non ad Rhadamanti nec ad Minois sed ad inopinati Christi<br />

tribunal palpitantes! Tunc magis tragoe<strong>di</strong> au<strong>di</strong>en<strong>di</strong>, magis sc<strong>il</strong>icet<br />

vocales (meglio in voce, urlatori ancora più cattivi) in sua propria<br />

calamitate, tunc histriones cognoscen<strong>di</strong>, solutiores multo per ignem;<br />

tunc spectandus auriga in flammea rota totus rubens, tunc xystici<br />

contemplan<strong>di</strong> non in gymnasiis, sed in igne jaculati, nisi quod ne tunc<br />

quidem <strong>il</strong>los velim vivos, ut qui malim ad eos potius conspectum<br />

"insatiab<strong>il</strong>em" conferre, qui in dominun desaevierunt. 'Hic est <strong>il</strong>le,<br />

<strong>di</strong>cam, fabri aut quaestuariae f<strong>il</strong>ius (come <strong>di</strong>mostra tutto <strong>il</strong> brano<br />

seguente e in particolare anche questa definizione che ci è nota dal<br />

Talmud, della madre <strong>di</strong> Gesù, Tertulliano, a partire da questo punto,<br />

si riferisce agli Ebrei), sabbati destructor, Samarites et daemonium<br />

habens. Hic est, quem a Juda redemistis, hic est <strong>il</strong>le arun<strong>di</strong>ne et<br />

colaphis <strong>di</strong>verberatus, sputamentis dedecoratus, felle et aceto<br />

potatus. Hic est, quem clam <strong>di</strong>scentes subripuerunt, ut resurrexisse<br />

<strong>di</strong>catur vel hortulanus detraxit, ne lactucae suae frequentia<br />

commeantium laederentur.' Ut talia spectes "ut talibus exultes", quis<br />

tibi praetor aut consul aut quaestor aut sacerdos de sua liberalitate<br />

praestabit? Et tamen haec jam habemus quodammondo "perfidem spiritu<br />

imaginante repraesentata. Ceterum qualia <strong>il</strong>la sunt, quae nec oculos<br />

vi<strong>di</strong>t nec auris au<strong>di</strong>vit nec in cor hominis ascenderunt? (1 Cor., 2,9).<br />

Credo certo et utraque cavea (prima e quarta f<strong>il</strong>a o, secondo altri<br />

teatro comico e tragico) et omni sta<strong>di</strong>o gratiora». Per fidem: così sta<br />

scritto.<br />

16.<br />

Concludendo - I due valori "opposti" «buono e cattivo», «buono e<br />

malvagio» hanno combattuto sulla terra una lotta terrib<strong>il</strong>e e<br />

m<strong>il</strong>lenaria: e per quanto sia certo ormai che <strong>il</strong> secondo valore ha da<br />

lungo tempo superato <strong>il</strong> primo, non mancano certo luoghi in cui la<br />

lotta continua ancora e <strong>il</strong> suo esito non è certo. Potremo ad<strong>di</strong>rittura<br />

<strong>di</strong>re che nel frattempo essa è stata portata sempre più in alto,<br />

facendosi sempre più profonda, più spirituale; tanto che oggi non<br />

esiste forse segno più chiaro della «"natura superiore"», della natura<br />

più spirituale, che essere scissi in codesto senso, ed essere ancora<br />

realmente un campo <strong>di</strong> battaglia per quei contrasti. Il simbolo <strong>di</strong><br />

questa lotta, scolpito in una scrittura che è sopravvissuta, chiara e<br />

leggib<strong>il</strong>e, a tutta la storia della umanità, è «Roma contro Giudea,<br />

Giudea contro Roma»: - sino ad oggi non si è dato alcun avvenimento<br />

più grande <strong>di</strong> "questa" lotta, <strong>di</strong> "questa" impostazione del problema,<br />

<strong>di</strong> "questo" contrasto mortalmente ost<strong>il</strong>e. Roma vide nell'Ebreo<br />

qualcosa come la contronatura stessa, come un "monstrum" ai suoi<br />

antipo<strong>di</strong>; a Roma l'Ebreo era ritenuto «"reo convinto" <strong>di</strong> o<strong>di</strong>o contro<br />

tutto <strong>il</strong> genere umano»: a buon <strong>di</strong>ritto, in quanto si ha un <strong>di</strong>ritto <strong>di</strong><br />

riconnettere la salvezza e <strong>il</strong> futuro del genere umano al dominio<br />

assoluto dei valori aristocratici, dei valori romani. E gli Ebrei,<br />

invece, quali erano i loro sentimenti verso Roma? Lo si indovina da<br />

m<strong>il</strong>le segni; ma basta anche soltanto ripensare attentamente

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!