Download het volledig rapport (548 p.) - KCE

124 Evolutie van de uitgaven voor gezondheidszorg KCE reports vol. 15A
13. METHODOLOGIE
13.1. GEGEVENSINZAMELING EN VALIDERING VAN GESTRATIFIEERDE DATA
VAN HET IMA
13.1.1. De gebruikte gegevens
Om de uitgavenwijzigingen voor gezondheidszorg per betekenisvolle uitgavencategorie op te
delen naar prijs- en hoeveelheidseffect, werd gebruik gemaakt van gegevens uit de documenten N
(RIZIV), gegroepeerd naar boekjaar. Deze lopen van 1995 tot 2003. De precieze opmaak van
deze gegevensbron wordt verder in hoofdstuk III behandeld.
13.1.2. Validering van de gegevens
De gebruikte budgettaire gegevens betreffen de documenten N zoals die door het RIZIV
gevalideerd ter beschikking gesteld werden aan de onderzoekers. Deze gegevens werden
daarnaast beperkt gevalideerd (zie bijlage 6 van dit hoofdstuk) door middel van vergelijking met
de gegevensbronnen die elders in dit onderzoek gehanteerd werden.
Voor de uitgevoerde analyses (prijsindices in hfdst. III , econometrische analyses in hfdst. IV en V)
werden enerzijds op globaal niveau (zie bijlage 6) en anderzijds per C-code de uitgaven en andere
variabelen gehanteerd voor specifieke zorgsectoren (palliatieve zorgen, dialyse, rusthuizen en
huisartsconsulten) door de diverse onderzoeksteams bekeken.
Een systematische validatie moet alsnog uitgevoerd worden in de toekomst, zowel wat de interne
consistentie van de gegevens aangaat (incoherent waardeverloop in de reeksen, onwaarschijnlijke
bedragen,) als wat de externe consistentie betreft (systematische vergelijking met de
tijdreeksen die het RIZIV publiceert en, indien mogelijk, voor bepaalde gevallen met
epidemiologische gegevens.
13.2. PRIJSINDICES: OPBOUW EN KEUZE VAN DEFLATOR
De door het RIZIV-INAMI gerapporteerde uitgaven zijn gebaseerd op de boekhoudkundige Ccodes
die aggregaten vormen van de elementaire nomenclatuurcodes , die op hun beurt de
kleinst observeerbare uitgavenpost vormen. De omschakeling van een samengestelde uitgave naar
een equivalent in reële prijs is een wiskundige berekening die deflatie heet en toegepast wordt
aan de hand van maatstaven voor prijsvariaties die prijsdeflators of meer gemeenzaam
prijsindices genoemd worden. Er bestaat een veelheid aan prijsindices - die doorgaans berekend
worden door nationale statistische instellingen - zoals de consumptieprijsindex (CPI), de
productieprijsindex (PPI), de groothandelprijsindex of meer gespecialiseerde indices zoals die
voor primaire grondstoffen of huurprijzen. Op het meest algemene niveau wordt doorgaans de
impliciete BBP-deflator gehanteerd. Het voornaamste voordeel van chronologische reeksen van
uitgaven na prijsdeflatie bestaat erin zich van het prijseffect te ontdoen en aldus een maatstaf
voor de evolutie in de consumptiehoeveelheid of geproduceerde goederen en diensten te
bekomen. Hoe accurater de prijsdeflator is, hoe nauwkeuriger de benadering zal uitvallen.
Uitgavenreeksen na deflatie worden derhalve beschouwd als een vervangende maatstaf van
hoeveelheden uitgedrukt als fysieke eenheden. Binnen de gezondheidszorg, net als in de
dienstensector of het economische stelsel in het algemeen, wordt de fysieke weergave van
activiteiten vaak bepaald als het aantal transacties (aantal uitgevoerde taken, aantal verstuurde
facturen, ...°). De gezondheidssector vormt een combinatie van enerzijds diensten die gemeten
worden door het aantal keren dat een prestatie verricht wordt (het nemen van een radiografie
van de thorax,) en door de consumptie van gezondheidsgoederen die fysieke goederen zijn
die de patiënt verkrijgt zoals geneesmiddelen, implantaten, medische hulpmiddelen, etc De
gerapporteerde uitgaven voor gezondheidszorg kunnen bijgevolg opgevat worden als aankopen
door de patiënt bij de gezondheidssector die algemeen beschouwd wordt als samengesteld uit
een combinatie van producenten gelijkaardig aan de subsectoren in de PPI-classificatie.