Bloemlezingen Staring, Lucebert, Schierbeek - De open ruimte

A.C.W. Staring - bloemlezing uit
zijn lyriek
R.A. Cornets de Groot (samensteller)
Maatstaf, vijftiende jaargang, nummer 10/11,
januari/februari 1968
[p. 641]
na eene zware kranke
Daar stond een teedre Bloem,
Van God op de aard' geplant,
Om tot zijne eer te bloeijen.
De vruchtbre morgendaauw
Droop mildlijk op haar neêr
En deed haar welig groeijen.
De wandlaar, die haar zag;
Die hare scheuten zag;
Gaf dikmaal haar zijn zegen;
‘Groei’ sprak hij ‘Bloemtjen, groei,
Voor zeis en storm bevrijd;
Gedrenkt met milden regen.’
Doch ijlings kwam een bui
In 't huilend noorden op,
Met schrikbaar ijs geladen;
De losgeborsten wolk
Hing donker boven haar,
En kletterde op heur bladen.
Hier viel het jeugdig loof,
Van haar gebogen streng
Wreedaardig afgereten!
Daar lag haar groene knop,
Die vrolijk zich verhief,
In 't stuivend zand gesmeten.
[p. 642]
Maar Hij, die waakzaam oog
Op haar verdelging hield,
Gebood den storm te wijken;
De blijde zon kwam weêr,
Zij stond, gelijk voorheen,
Met loof en knop te prijken.
Nu stijge dank'bre geur
Uit haren kelk omhoog,
Om Gode roem te geven!