Bloemlezingen Staring, Lucebert, Schierbeek - De open ruimte

motief hiervoor is makkelijk te vinden. In Bed in mijn hand komt een lettristiese
trouvaille voor in:
Er komt een leger. Zo plotseling? Er komt een vleespret.
Maak je niet druk er komen er negen. Dan ben ik te laat.
Voor wat. Mr W. Pijn. Pardon DE Pijn w de pijn.
De omschakeling van hoofd- naar kleine letters maakt ons opmerkzaam op de letterlijke
betekenis van de klanken: 'wee, de pijn'! Iets dergelijks in:
[p. 25]
Ik ben een keizerpijpje
en geef niet 7 maar sla 8
Sla 8erover in de slaap
(ballade van de goede gang)
Hiperkorrekte schrijfwijze
Is bij Lucebert pseudokorrekt: hij persifleert de juiste spelling.
Een voorbeeld vonden we al in Den mens.
Een paar andere gevallen:
tichouten handje ipv. teakhouten (twee handjes). De spelling suggereert tic, 'bespottelijk
gebaar'; crapeaux ipv. crapauds (in vrolijk babylon waarin ik), waardoor een soort
snobisme aan de kaak wordt gesteld.
In lied tegen het licht te bekijken lezen we 'gotiese' ipv. 'gothische'.
Normaliter wijkt Lucebert van de gangbare spelling der woorden op -isch niet af. Voorts
in hetzelfde gedicht 'melangolieke'
het is een rustige rustige
het is een heldere snaar
een mens in de ruimte
onder melangolieke haren
geschaduwd door de geuren
van de gotiese blijdschap
Enig puzzelen brengt ons tot de konklusie dat beide wanspellingen samenhangen: het
zijn de twee enige 'spelfouten' in dit fragment. Voor het oog horen melancholiek en
gothiek
[p. 26]
niet bijeen, melangoliek en goties wèl. De ingreep in de spelling draagt wezenlijk bij tot
begrip van de dichterlijke bedoeling. Fonetiese spelling en naïeve spelfouten vormen de
keerzijde en suggereren volkse eenvoud of onschuld (jadaammussehere - in de
amsterdamse school) of gemaniereerde affektasie (prof. wehwald der gelahrte - in een
poppenhuis van lidtekens).
Nogmaals de breuk in het woord; woord- en letteropeenhopingen
Als Lucebert de poëzie beschrijft die Kloos geschreven heeft, maakt hij Kloos tot architekt
van Monte Carlo, deze vereniging van het leven en de schoonheid. Zichzelf ziet hij als de
bouwmeester van het Babylon:
vrolijk babylon waarin ik
met mijn tongklank als een behaarde