Bloemlezingen Staring, Lucebert, Schierbeek - De open ruimte

De kruiper,
de sluiper
Houdt ijverig de wacht;
Hij ligt op zijn luimen,
Bij dage, bij nacht!
Al sluiten
Hem buiten,
Met grendel en boom,
Benagelde poorten;
Al dreigt hem een stroom;
[p. 652]
Twee achjes,
Twee lachjes,
Hij's binnen, de Guit!
En duizend sermoenen ...
Hij is er niet uit!
[p. 653]
aan mijne dennen
Vloot oudtijds aan der Eiken tronk
Geheiligd druivensap;
Deel gij, o Pijnboom, mijnen dronk
Uit Ongewijde nap!
5 Uw deugd bepaalt dit eerbewijs;
Geen Luim, die 't nieuwe preekt,
Die nu 't Milaansche Popelrijs;
Die dan 't Atheensche kweekt.
U hongert naar geen weeldrig land:
10 Gij kleedt het naakte duin,
En houdt om Zwedens poelen stand,
Als om der Alpen kruin.
't Zij schip of roeibark op den plas;
Gij biedt ze uw diensten aan.
15 Gij helpt, als wiek, de snorrende as
Van duizend raders gaan.
De toren heft zich op naar 't zwerk,
Gestevigd door uw kracht.
Gij schoort, in 't slib, zijn metselwerk,
20 En overleeft uw vracht.
[p. 654]
Gij wekt de ontslapen haardsteêvlam,
En 's winters guurheid zwicht.
Der vondrijke Armoe' schenkt uw stam