Bloemlezingen Staring, Lucebert, Schierbeek - De open ruimte

zodat de schuld wreed ligt in de nacht met het éénoog moreel gezet boven de
witte wenkbrauw der lakens vol hollevat geluiden en verglijdende golf-
stroom plafond binnen de voorhandse titels der vaderslagen die geen
gunstig op de tong hebben en zo faunisch in het eigen zweet liggen met
de beelden voor ogen van dag en het lopen over de verboden plaatsen
binnen de angst van een kinderleven
zo krijgt de dag gestalte in het donker en binnen hetgeen lachend wakker
wordt tot type van de steeds werkzame mens
een handwerk vol bokspoot en verrichtingswoorden
en kleine versteningen al als een kraanoog
fel onder de huid voor altijd tegen de morele zwaartekracht van de woorden
daarom dat de kinderen ter wereld in grote lege huizen wonen met open
deuren en hoog opstaan tegen de dagen der mensen en de stemmen die
rondgaan en een grote brand verwachten uit hun lichaam een dodenboek vol
rede en een bouwhuis voor anderen opdat alles de uiterste grens zal krijgen
van vrijheid van overgave van verlossing en dat het niet gek hoeft te
worden maar weegschaal vol voorwoorden en handboek met kracht van
gebedsrol en collectief de liefde van allen en de beleving der stof en tast-
tafel van verbeelding
van hand tot hand
met het vraagwoord
ik ben midvoor centerveur midden voor alles ik in het midden ik voor
alles dat ben ik ik zoals ik ben niet genoeg ik maar midden voor ieder ik wil
ik zijn voor jullie allemaal voor boven midden over jullie zo is ik het kind ik
de gezamenlijke levenspraktijk voor de handen en voeten van het lichaam
het grote vuur zonder genade
de vriend van de trein 5
de ouvrou kwam altijd en zei het lieve woord
zij had een heel leven in haar handen en om haar lippen een huis
dat legde zij over het kind
en het kind zweeg en lachte en sliep
en de ouvrou ging niet dadelijk en keek
zij zag kinderen en het kind de moeder van dit kind
en de oom kwam naderbij en zei kom het slaapt
en de vader verweg ontving een brief waarin stond dat het kind goed groeide
dat het gauw naar school zou gaan en een driewieler had gekregen
[p. 14]
hij rijdt er het hele dorp mee door en iedereen kent hem en heeft er plezier aan
de vader las de brief zeventig maal
en het land ligt in zijn geweldige hemel en drijft de ruimte uit
de vader geeft les aan de kinderen
en de ruimte slaat schut en bouwwerk op en een ontzettend binnenleven
en de vader ziet alleen zijn kind getekend
en het binnenleven gaat de geschiedenis na en schudt de mensenhuid
en het getekende kind gaat lopen
de mensenhuid rimpelt onder de adem der ruimte
het lopende kind loopt zijn klas weer uit
de ruimte ligt op de kaart bestorven
de kinderen zagen de kaart door Groningen Hogezand Sappemeer Zuidbroek
Scheemda en Winschoten