Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de ...

Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de regio Zuid.
Bijlage
mode de emissiescanduur meestal 5 minuten per bedpositie zijn (evt. gevolgd door een
transmissiescan van 3 minuten/bedpositie). Bij PET-CT wordt de patiënt meestal met de
armen omhoog liggend gescand.
h. Indien (semi)kwantitatieve gegevens (SUV) verkregen moeten worden, is
verzwakkingscorrectie zeker noodzakelijk en moet ook de tijd tussen toediening en scannen
worden gestandaardiseerd.
8. Camera en computer (zie fysica deel over PET camera’s)
9. Verslaglegging
De gereconstrueerde beelden worden beoordeeld vanaf een computerscherm. Er wordt gelet
op de aan- of afwezigheid (het laatste is uiteraard vooral relevant indien er bij ander
onderzoek bijv. anatomische afwijkingen zijn gevonden) van met name focale abnormale
FDG-accumulaties, alsmede grootte en intensiteit hiervan. In het verslag worden deze
bevindingen indien nodig (zie interpretatie en valkuilen) gecorreleerd aan en geïnterpreteerd
in het kader van ander diagnostisch onderzoek (waar nodig in samenspraak met een
radioloog), en in relatie tot de klinische gegevens.
10. Interpretatie en valkuilen
Een FDG-PET-scan van een vastende patiënt toont vooral fysiologische FDG-opname in de
hersenen, urine-afvoerwegen en in wisselende mate in myocard en colon. Veel opname in alle
skeletspieren suggereert dat patiënt niet nuchter was (vanzelfsprekend zegt een normaal
serumglucose daar niets over). Uiteraard hangen detectielimieten af van de mate van contrast
tussen de tumor en zijn directe omgeving. Eigenlijk is alleen bij het pancreascarcinoom
duidelijk aangetoond dat de sensitiviteit van FDG-PET sterk vermindert bij diabetes (4). “De”
detectielimiet van FDG-PET bestaat niet omdat ze afhankelijk is van vele factoren. De
belangrijkste zijn: histologie (FDG-aviditeit van het tumortype), volume vitale tumorcellen,
beweging tijdens acquisitie (bijv. versmering van signaal bij longhaarden), fysiologische
opname in de aangrenzende background. Hoewel er geen algemeen geldende regels voor
detectielimieten te geven zijn, is bijv. voor sterk FDG-opnemende tumoren als het malanoom
vastgesteld dat de sensitiviteit van FDG-PET onder de 6 mm diameter zeer snel afneemt (5).
Aspecifieke, niet-fysiologische opname berust op ontstekingsprocessen of opname in bruin
vet (hals, bovenste mediastinum, paravertebraal (6). Na operaties hangt de opname dus af van
de grootte van de ingreep en van het stadium van wondgenezing: zo is na ca 10 dagen weinig
meer te zien van een mediastinoscopie, maar een sternotomie zal maanden zichtbaar zijn.
Voor botfracturen geldt min of meer hetzelfde patroon als bekend van de skeletscintigrafie.
Hoewel er geen harde gegevens zijn over het optimale tijdsinterval tussen chemotherapie en
PET, houdt men in het algemeen een tijdsinterval van minstens 2 weken tussen laatste
behandeling en PET aan. Het gaat daarbij om eventuele effecten op het tumormetabolisme
(bijv. macrofagen verstoring) en systemische effecten (bijv. beenmergaktivatie na
beenmergdepressie, al dan niet verstrekt door groeifactoren). Effecten van groeifactoren (Gm-
CSF) of FDG-biodistributie (beenmerg!) zijn 2 weken na de laatste gift daarvan ook
verdwenen. Men neemt aan dat effecten van radiotherapie wat langer aanhouden; zo is bij
evaluatie van bestraald larynxcarcinoom vastgesteld dat FDG-PET het beste wordt toegepast
vanaf ca. 4 maanden na afsluiting van de behandeling. In die klinische context past deze
termijn goed omdat er zelden klinische problemen met die patiënten zijn in de 1 ste 4 maanden
na behandeling. Beoordeling van FDG-PET geschiedt in het algemeen aan de hand van
visuele criteria (in de oncologische context zoekt men naar focaal verhoogde opname die in