Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de ...

1. De PET camera
Hoofdstuk 1: De PET camera
Het onderzoek gaat over het FDG-PET dit is een diagnostisch onderzoek. In dit hoofdstuk
wordt in grote lijnen beschreven wat het principe van PET onderzoek is. Daarna wordt
beschreven hoe de bouw en werking van de PET camera is, hoe de beelden tot stand
komen en het radiofarmacon wordt beschreven.
§ 1.1 De werking van een PET camera
§ 1.1.1 Radiofarmaca voor PET diagnostiek
(1, 35)
Voor dat er aan de slag kan worden gegaan met een PET onderzoek, moet eerst bij de
patiënt een bepaald radiofarmacon worden toegediend. Er zijn vier verschillende
radionucliden, die het meest gebruikt worden voor PET diagnostiek. Dit zijn zuurstof-15 ( 15 O),
stikstof -13( 13 N), koolstof-11 ( 11 C) en fluor-18 ( 18 F). In bijlage 1, tabel 1.1.1, zijn deze
radiofarmaca genoemd met het toepassingsgebied en hun halveringstijden.
Het meest gebruikte radiofarmacon is 18 F-FDG. Dit onderzoek zal dan ook over dit
radiofarmacon gaan en zal verder worden behandeld in paragraaf 1.4.
§ 1.1.2 De annihilatie
(1, 8, 12, 37, 41)
Voor de PET diagnostiek wordt 18 F-FDG gebruikt, wat een positronemitter is. Dit is een
radionuclide, die vervalt volgens positronverval. Tijdens dit verval gaat er een proton over in
een neutron, een positron en een neutrino. Het neutron blijft in de kern achter en zowel het
positron als het neutrino worden door de kern uitgezonden. Wanneer het positron nagenoeg
tot stilstand is gekomen, kan het recombineren met een vrij elektron uit het lichaam. De
gemiddelde dracht van een positron is afhankelijk van de, bij verval meegekregen, kinetische
energie. Het positron kan deze energie in gedeeltes kwijtraken door ionisaties en excitaties
onderweg. De maximale dracht van een uitgezonden positron van het 18 F-FDG is 2,3
millimeter en gemiddeld 0,3 millimeter in het lichaam. (37) Wanneer het positron recombineert
met een vrij elektron in de omgeving, annihileren de beide deeltjes in twee gammafotonen
van elk 511 keV. Volgens de wet van behoud van energie moet de hoeveelheid aan energie
voor de annihilatie gelijk zijn aan de energie na de annihilatie. Dit houdt in dat de energie van
het positron minstens twee keer 511 keV, is 1022 keV, moet bedragen. Omdat het principe
van behoud van impuls ook van kracht is, worden de beide fotonen precies onder een hoek
van 180 graden uitgezonden. (zie figuur 1.1)
Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de regio Zuid.
7