Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de ...

§ 2.17.2 Ontsteking
(11, 33)
Hoofdstuk 2: De indicaties voor een PET onderzoek
Een ontsteking is een lokale reactie op een weefselbeschadiging. Deze reactie vindt plaats in
het bindweefsel, dit weefsel bevindt zich overal in het lichaam. Een ontsteking kan dus in het
hele lichaam voordoen.
De afweerverschijnselen zijn vaak plaatselijk, omdat de schadelijke prikkel ook vaak
plaatselijk is. De vijf klassieke lokale symptomen zijn: roodheid, zwelling, warmte, pijn en een
gestoorde functie. Bij een ernstige ontsteking en als er veel weefsel is beschadigd, blijft het
niet bij plaatselijke symptomen. Veel voorkomende algemene symptomen zijn: algehele
malaise, koorts, leukocytose (toename witte bloedcellen) en tachycardie.
Een kleine ontsteking, zonder veel weefselbeschadiging herstelt vaak volledig en uit zichzelf.
Bij een grotere ontsteking of grote wond met veel beschadigd of dood weefsel, duurt het
herstel langer. Eerst moet het beschadigde weefsel opgeruimd worden, waarna de cellen
vervangen kunnen worden door nieuw bindweefsel. Hierbij ontstaat er vaak een litteken.
§ 2.18 Verhoogde bloedwaarden (3)
In de geïnventariseerde aanvragen kwamen verschillende verhoogde bloedwaarden voor,
waarvan de oorzaak onbegrepen was.
BSE waarde verhoogd; De bezinkselsnelheid van de erytrocyten is verhoogd. Deze
waarde geeft een indruk van de mate van een infectie.
CEA waarde verhoogd; Het aantal carcinogene ectropische antigenen of de carcinoembryonaal
antigenen is toegenomen. Een CEA-test is een methode om kanker aan
te tonen, en dan voornamelijk van het colon, het rectum en de longen en in mindere
mate van de ovaria.
CK waarde verhoogd; CK is een eiwit dat vrijkomt bij spierverval. CK-MB is een
onderdeel van CK en komt vrij bij een hartinfarct.
CRP waarde verhoogd; het aantal C-reactive proteïnen is toegenomen. Deze waarde
geeft een indruk van de mate van een infectie.
Het vergelijken van de FDG-PET indicaties in vier afdelingen in de regio Zuid.
57