Wie schrijft die blijft - website Basisvaardigheden

‘Wie schrijft die blijft’
Janneke Sleenhof
De droom van ROC Van A tot Z is om maar liefst 100% van de deelnemers gekwalificeerd uit te laten
stromen en om alle medewerkers trots te laten zijn en te laten leven en werken volgens de waarden
van het ROC Van A tot Z (Website ROC).
Doelen specifiek voor het laaggeletterdenonderwijs zijn met name informeel geformuleerd. Zo
zijn er afspraken gemaakt over intakegesprekken en uitstroom. Er bestaan echter geen richtlijnen
voor docenten die specifiek gelden voor het laaggeletterdenonderwijs. Voor het NT2-onderwijs is er
meer informatie voorhanden. Voor dat onderwijs zijn de programma’s en de inhoud van de cursussen
vastgelegd in verschillende documenten. De NT1-docent stelt voor haar lessen echter zelf het
lesprogramma samen en bepaalt samen met de cursisten de leerdoelen en de invulling van de lessen.
5.2.2 Visie : Betrokkenheid
Al bij mijn eerste ontmoeting met Petra valt mij op dat ze voortdurend bezig met is met haar lessen
en ze lijkt constant op te kunnen springen, klaar om aan de slag te gaan. Wanneer ze over het NT1-
onderwijs praat, klinkt ze erg betrokken en gemotiveerd om het beste uit haar cursisten te halen. Zij
vindt het erg belangrijk om haar cursisten te stimuleren en aan te moedigen in de les. ‘Deze personen
zijn vaak al onzeker’, zo zegt ze, ‘en het is voor hen een hele stap om deel te nemen aan de cursus’
(I1-PB). Petra probeert daarom zoveel mogelijk positief commentaar te geven en legt de nadruk op
wat de cursist al heeft bereikt in de les en niet op de fouten die worden gemaakt.
Aan het eind van ieder jaar heeft de docent een persoonlijk gesprek met al haar cursisten. Ze
kijkt dan hoe het met deze persoon gaat, welke vorderingen hij of zij heeft gemaakt en wat de cursist
van de lessen vindt. Het is wel de bedoeling dat de cursist enige vorderingen maakt; als iemand echt
niet verder lijkt te komen en er geen vooruitgang is geboekt dan wordt deze cursist uitgeschreven.
Petra wil namelijk iedere cursist zoveel mogelijk stimuleren, maar ze moet haar cursisten wel iets
kunnen leren. Hierbij doelt zij niet alleen op vaardigheden als lezen en schrijven, ze wil vooral
bereiken dat de cursisten zich kunnen redden in de maatschappij.
Iedere cursist heeft een eigen pakket met oefeningen die zijn aangepast aan zijn of haar
leerwens. Op deze manier zorgt Petra ervoor dat iedereen elke les weer vooruit kan. Wel wil zij graag
in iedere les één gezamenlijk onderdeel behandelen, zodat de cursisten ook kunnen en leren
samenwerken. Dit is niet altijd even eenvoudig vanwege de niveauverschillen in de groep. De
cursisten staan niet allemaal te springen om iets met de hele groep te doen, omdat ze dit niet
allemaal gewend zijn. De cursisten krijgen bij een ‘klassikaal’ onderwerp van Petra allemaal een
opdracht, waarmee ze in hun eigen tempo aan de slag kunnen. Ze mogen hierbij ook overleggen als
ze dat willen, zo wordt aan de cursisten overgelaten of zij willen samenwerken of de opdracht toch
liever alleen maken. Petra geeft in het eerste interview aan dat het lastig is om een balans te vinden
tussen wat met de hele groep wordt gedaan en welke opdrachten ze de cursisten individueel laat
maken. Niet alle opdrachten zijn geschikt voor de hele groep: sommige cursisten zijn mondeling heel
sterk, maar kunnen niets op papier zetten. Anderen kunnen goed schrijven, maar maken veel
grammaticale fouten.
63