Het verschil maken

Het verschil maken | Trends en kansen voor de inzet van doelgroepen
van de Wmo. Er zijn verschillende modellen, zoals bijvoorbeeld het Zeeuwse model
om een eenzijdige prijsconcurrentie tegen te gaan (Hellendoorn e.a., 2007). Daarbij
stelt de gemeente een vast tarief voor huishoudelijke hulp dat boven de kostprijs ligt
en worden contracten gesloten met alle aanbieders die aan bepaalde eisen voor kwaliteit
en personeelsbeleid voldoen. Dit is een belangrijke ontwikkeling die het imago
van de schoonmaakbranche kan verbeteren.
Een andere ontwikkeling zou kunnen samenhangen met de veranderende samenstelling
van de beroepsbevolking als de flexibilisering, de stijging van het aantal zzp’ers
en voltijds werkende vrouwen zich doorzet. Dan ontstaat er meer behoefte aan allerlei
dienstverlening in en rondom het huis(houden). Gezien de kleinschaligheid lijkt dit
ook eerder een niche voor kleine bedrijven of nieuwe arbeidsverhoudingen: een nieuw
soort alfahulp.
4.2.4 Maatschappelijk verantwoord ondernemen
De trend van maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) zet zich hoogstwaarschijnlijk
versterkt door. Het verbetert het imago, schoonmaakmiddelen, verpakkingen
en dergelijke zijn milieuvriendelijk te gebruiken en er kan een koppeling gelegd
worden met arbeidsomstandigheden, personeelsbeleid, opleiding en doorstroming.
Aspecten van maatschappelijk verantwoord ondernemen worden ook steeds meer
opgenomen in de aanbesteding als selectie- en gunningscriteria. Ook de opdrachtgever
kan zich hiermee onderscheiden door zaken te doen met een dienstverlener die
(aantoonbaar!) bezig is met MVO. Vooral bij aanbestedingen door de overheid zal het
vaker voorkomen dat bepalingen in de aanbesteding worden opgenomen, opdat de
aanbieder mensen te werk stelt met een arbeidsbeperking of anderszins mensen –
WWB’ers – die werkervaring moeten opdoen (sociaal aanbesteden).
4.2.5 Pilots De Vries
Voor de toekomst is belangrijk in hoeverre de voorstellen van de Commissie de Vries
werkelijkheid worden (www.werken-naar-vermogen.nl). Deze voorstellen zijn gericht
op het zo regulier mogelijk werken naar vermogen van veel meer mensen met een
arbeidsbeperking. Er staan in ons land iets meer dan 250.000 mensen met een beperking
aan de kant die wel degelijk kunnen werken als zij daarbij de juiste ondersteuning
krijgen en dit aantal kan de komende jaren oplopen tot ruim 350.000. Daarnaast zijn
ongeveer 150.000 mensen al wel aan de slag met behulp van langdurige ondersteuning.
Zij worden alleen niet altijd gestimuleerd om het beste uit zichzelf te halen.
Volgens de commissie De Vries worden de problemen voornamelijk veroorzaakt doordat
verschillende regelingen niet goed op elkaar zijn afgestemd en niet de juiste prikkels
bevatten. Daarom wordt een uniforme benadering voorgesteld van alle mensen die
ondersteuning nodig hebben om te kunnen werken. Het beloningssysteem dat de commissie
ontworpen heeft, maakt gebruik van het middel loondispensatie waarbij een
reguliere werkgever de betreffende werknemer betaalt voor de daadwerkelijke productiviteit
(minder dan het WML) en vanuit de uitkering voor betrokkene een aanvulling
45