M AG AZ YN

en inzonderheid van den Geleerden. i?ihunnen tijd daar aan geheel geven konden enwilden, dan zouden :de Geleeiden fpoedigophouien Geleerden te zijn. De vraag is dushier, hoe kan en moet de Geleerde zijnekennis onder de menfchen verbreiden ?HOE verfchillend de geestvermogens bijde onderfcheiden ledên der Maatfchappijeontwikkeld zijn, ligt 'er egter diep in deageest van alle menfchen een zeker gevoelvoor het gene waar is. Dit gevoel moet deGeleerde, bi) alle gelagenheden, trachten teontwikkelen, te zuiveren, en tot eenvouwdigebeginzelen der Rede te rug te leiden.Dit gevoel, op zig zeiven alleen, zal welden ongeleerden niet tot kennis'en geloofvan alle die waarheden, die hij. noodig heeft,kunnen leiden: doch, wanneer maar dit gevoel(gelijk zoo dikwijls gefchiedt door luiden,die zig mede onder de Geleerden willengeteld hebben) niet op eene of anderewijze konftiglijk vervalscht wordt, zal hetzelvenogtans altijd toereikende zijn om denongeleerden de waarhqid te doen erkennen ,wanneer een ander hem op den weg leidt ;al is het, dat hij de, dikwijls diep liggende,gronden eener waarheid niet klaar doorzier. Daar-.enboven mag een Geleerde, die tevens eenbraaf man is, op het vertrouwen zijner tijdsgenooten,zoo wel als op hun waarheidgevoel,