M AG AZ YN

Gefprek over zedeniijkheid en pligt, 43die daartoe beftemd zijn, om aan de oogmer«ken en doeleinden der perfoonen, der rede.lijke wezens, dienstbaar te zijn, en hebbenbuiten dit, op zig zeiven, geene waarde. Deperfoonen alleen zijn zeiven oogmerken, en hebbeneene eigen waarde; en deze grondt zigop de gefteldheid van hunnen wil, op deugd,zonder welke ook zij der gelukzaligheid zoomin waardig, als voor dezelve, in zoo verredezelve zuivere genoegens influit, vatbaar zijn.B, Aües goed, voortreflijk ! Maar nog eens:moet dan de goede wil niet tot daad overgaan?moet de deugd niet uitgeoefend worden9 A. De wil gaat, voorzeker , in daadover, als zij opregt, en niet bedriegelijk is.De uitvoering der daaden behoort hier niett'huis. Zij hangt van de natuur der dingen af,van de verbinding der oor.?aaken en gewrogten,in en buiten den mensch, en ligt geheelbuiten den kring der zedeniijkheid.Willen wij eene waare zedenleer tot {landbrengen , de zedeniijkheid onzer daaden,en die van andere menfchen, juist beöordeelen;zoo moeten wij bij de gezindheid blijvenliaan, en in dit opzigt, den wil voor dedaad nemen. Eene zedenleer, die de daadvoor den wil neemt, en, gelijk het meestgaat, op voordeel en gewin berekend is,leidt tot niets, dan tot zelfszucht, huichelaarij,en onredelijkheid. Zulk eene zedenleerbe-