M AG AZ YN

van Pr. Nieuhoff. $9zig van deze ondervindingen eenige voorftellingte kunnen maaken. Indien dan nu degrond der verpligting' tot deugd gelegen zijin dö gelukzaligheid, die Gij zedenlijk noemt5zeg mij, wat verpligt dan die genen , dieVan dezen hemel op aarde niets weten, nöchmet denzei ven eenigzins zijn ingenomen? öfzouden alle zulke menfchen, hoedanigen 'erzoo veele duh?enden gevonden worden^ vanhunne verpligting tot deugd ontflagen zijn ?— Doch wat fpreekt men van zedeniijke gelukzaligheid, die op geen' êmpirifchefi grondberust? Dezelve is een louter onding, 't welkniemand in ftaat is te denken Een én hetzelfde wezen kan wel zedenlijk en gelukzaligtevens zijn: maar egter zijn zedeniijkheiden gelukzaligheid twee geheel verfchiüe.-de'begrippen, die met elkander niets gemeenhebben»- Zedeniijkheid is onafhaagelijk vanhatiiurwetcen, en in het beginzel der vrijheitlvan dè. inwendige wetgeving der practifchere'e gegrond- Gelukzaligheid berust op gevoelvan lüst; istderhalve, gelijk allé gevoel,phyfisch ert empirisch; óntftaat eh Vergaat,gelijk alles, wat aan de wetten dernoodzaaklijkheid van de Natuur gebonden is.-Het eerfte is een zuiver redebegrip , voorwerplijkin de Rede gégrond: hec andere behoorcöndèrwerplijk tot de zinlijke natuur, en karïdaarom nooit een beginzel van pligt zijn 5Ce adëf