M AG AZ YN

4& Gefprek over zedeniijkheid en pligt,wat hij zijn moet, en wat hij door infpanniflgvan kracht, moedigen tegenftand, en trotfcheverachting van alle behaaglijkheid en voordeelen,die hem de neigingen aanbieden, altoosmeer en meer worden kan. Wanneer nu, verder,deze voordellingen, die bij den natuurmenschin tiiepe donkerheid fluimeren, doorwaare zedeniijke opvoeding en verlichting, totduidelijke kennis en redelijke overtuiging opgewektworden; en de mensch, daarenboven,inziet, dat hij aan eene wet onderworpen is,die hij wel zig zei ven geeft, maar die, oor^fpronglijk, van den heiligen wil der hoogdeRede afdamt; en dat hij door dien wil te gehoorzaamen,tot de hoogde volmaaktheid, de"heiligheid van den wil (hoewel altijd maar opeen' onëindigen afdand) naderen kan — watdunkt U, mijn Vriend ! zoude dat niets uitwerken? B» Het is zeker een groot idé, enwaardig, dat men het met ernst nadenke. A.En wel, zonder ophouden, zoo lang men hierop aarde leeft, om zig zei ven regt te beöordeelen,en in deugd en zedeniijke waarde werklijkte kunnen toenemen*iiÏIL