M AG AZ YN

§ia J* Kinker, aan den Uitgever, overis waar, ik heb dit beweerd, en ik beweerehet nog. Maar ik geve het tevens aan denbesten nitlegkundigen, om eenen anderen zinmt 'sMans woorden te cijferen Hij zegeons, in zijn' eerften brief, vóór het werkvanTieftrunk, en hij herbaalt bet in dezenzijnen brief aan U: gelukzaligheid, uit debevolgmg der zedeniijke wet voorgezien, werkals aandrang. En, na dit herhaald te hebben,verwondert zig de Man, hoe ik, langseenen regten lees - en denk - weg, konde bllussen, dat zijn gelukzaligheid-gevoel oorzaakvan deugd zou kunnen worden.VERRE is het W af, zegt hij een weinigverder (*), na dat hij mij, zeer vriendlijk,fgeiijk hij zig uitdrukt) tegen mijne ijlendepen, in fchut heeft genofnen - zeer verre is het'er af, dat ik deugd uit gelukzaligheid laatomfpringen. Hier veröntfehuidigt hij zig,wegens iets , dat ik hem niet heb ten lastegelegd. Neen ! de Hoogleeraar, dien ik indit opzigt zeer wel begrepen heb, befchouwt,op de aangehaalde piaats, de deugd als oorzaak,en de gelukzaligheid als gewrogt.Hier fchuilt de groote zwarigheid geenzins •.maar daar in fchuilt zij, dat het vooruitzienvan die gelukzaligheid , volgends het gene(*) BI. 32.hij