M AG AZ YN

over noodzaaklijkheid en vrijheid. 179denken, wil doen gelden. Hec is deze Wijs.geerte alleen, welke ons door hec gantfchedoolhof des Verftands omleidc, om 'er ons,na aanwijzing van deszelfs dialectifche nietigheid, wederom uic te rugge te roepen ,langs hec eenige pad, door haar zelve gebaand,mee daarlating der menigvuldige omwegenen kronkelpaden.OM die duidelijk en bevactelijk (voor diegenen naamlijk, die gewoon zijn doorcedenken)aancewijzen, kan ik, dunkc mij, niec beterdoen, dan (1) hec gezonde ver {land, inzijne gewoone leiding, volgen, tot op diehoogte, waar op de Rede de grondftellingenvan dat verftand opneemt, om 'er de reedsopgegeven, tegen elkander ftrijdige, gevolgenuit afteleiden, en dan (2) den grond derdwaling, maar te gelijk ook de oplosfing vanhet raadzelachtige aancoonen, dac zig aan diedwaling, mee de bedriegclijkfte toverkracht,vast hegc.HET eerfte verëischt niet zoo veel infpanningvan aandacht, als het tweede zal vorderen; om dat wij door de eigenaardige leidingonzer gedachten, zelfs onwillekeuriglijk, naarde ftrijdpiaats heenen gevoerd worden: eerwijl,in cegendeel, hec middel om dien ftrijdte doen ophouden, en den twistappel aan deM 4vuist