M AG AZ YN

19» Strijd der befpiegdende Rede,zijnde, is 'er geene zwarigheid meer, omook meer vrijwerkende wezens, als mooglijk,aantenemen. — Neemt de Rede, in tegendeel,de oneindigheid der reeks van, elkanderopvolgende en veröorzaakende, toetendenaan; dan luidt haare tegenftelling aldus:„ nergends, of nimmer, is 'er eenevrijwerkende oorzaak geweest: in het heelal,volgt alles blindlings en noodzaaklijk dengang der natuurwetten."ZI E T hier dan Vrijheid en Noodlot, ophetzelfde grondgebied, in een' openbaarenknjg! Beiden, gelijk Gij nu zien zult, ontvangenhunne wapenen uit de banden vanhet gezonde yerfland: maar ook beiden zullenbeurtelings eenen zegezang aanheffen, en oofihunne nederlaag beurtelings erkennen; en deaanvaller zal telkens hec veld behouden.DE Vrijheid treedt het eerst te voorfchijn,en grondt haare telling op de ongerijmdheidvan een allesomvattend Noodloc Hoe? —zegt zij cegen hec ftugge Fatalismus —' Gijzoude in eeuwigheid kunnen opklimmen vanden eenen veröorzaakenden toeftand tot een'anderen, die celkens weder hec gewrogc eenervroegere oorzaak zijn zou; zonder immereene eerfte oorzaak aancenemen, die van geeneandere afhangt? Hoe ongerijmd is zulk eene fteLlingl