Tam Metin

1. GĠRĠġ
1.1. Problem Durumu
Matematik sözcüğü, Yunanca mathesis kelimesinden çevrilmiştir ve orijinal
anlamı öğrenmedir [1, s. 95]. İlhan’a göre matematik sözcüğü ilk kez Pisagor
okulunda M.Ö. 550 civarlarında kullanılmıştır. Ayrıca yazılı literatüre geçmesi de
Platon zamanında M.Ö. 380’lerde olmuştur [2].
Matematik terimi, orijinal genel kabule göre öğrenme, bilim, disiplin
anlamlarını karşılamaktadır; ancak bazı sınırlandırmalarla matematik, ölçütler
doğrultusunda hesaplanabilir ve ölçülebilir çokluklar üzerinde fikir yürütme bilimidir
[3, s. xxii]. Bu tanıma göre matematik, kişilerin mantıklı ve doğru düşünme
becerisini kazanmalarını, çeşitli üst düzey hesaplar yapabilmelerini ve soyut
düşünme yoluyla eldeki doğrulara dayanarak yeni doğrulara ulaşabilmelerini sağlar
denilebilir. Ayrıca matematik, bütün bilimlerin en eskisi ve kusursuzudur [4, s. 17].
Matematik bilimi; ilkeler, sebepler ve sonuçların yöntemsel olarak birbirine
bağlanmasıyla oluşur [5, s. 1]. Matematiğin çeşitli çalışma alanları vardır. Bu
alanların bazıları mantık, cebir, analiz, geometri alanları olarak sıralanabilir.
Doğru ve sistemli düşünmenin kurallarını öğreten mantık, sözcük anlamı
olarak “nutk: söylemek, demek, dile getirmek” kökünden türetilmiştir. Batı dillerinde
ise “logos: akıl, düşünme, yasa, ilke” sözcüğünün farklı telaffuzları ile kullanılır [6,
s. 2]. Aristotales, kendisinden önce gelişen usavurma yöntemlerini sistemleştirerek
M.Ö. IV. yüzyılda Organon adlı yapıtında 14 usavurma kuralı vermiştir. Bu kurallar
bu günkü mantığın temelini oluşturmuş ve mantıklı düşünce sistemi en iyi şekilde
matematik bilimine uyum sağlamıştır. Zaten Einstein’a göre de matematik, mantıklı
düşünce yoludur [7, s. 1-2].
1