Tam Metin

öğrenme alanı, konikler öğrenme alanı da öğrenciler ve öğretmenler tarafından
önemsenmediği varsayılabilecek öğrenme alanlarıdır. Bunlar hakkında benzer
araştırmalar yapılarak, eğer bu varsayım doğruysa, bunun nedenleri araştırılabilir.
Mantık öğrenme alanının uygulayıcısı olan matematik öğretmenleri de tüm alt
öğrenme alanlarını gerektiği kadar üzerinde durarak işlerlerse öğrencilerin
beklentilerini karşılama adına daha doğru bir iş yapmış olabilirler. Ayrıca
öğretmenler, özellikle açık önermeler ve ispat yöntemlerine dikkat edebilirler. Bu alt
öğrenme alanları genelde ihmal edilmekte ve öğrenciler üst basamaklara eksik
donanımla geçmektedirler. Bunların ihmal edilmeden tam ve dikkatlice öğrencilere
kavratılması, öğrencilerin sonraki matematik yaşantıları adına daha sağlıklı olabilir.
Bundan sonra yapılacak program geliştirme çalışmalarında, Mantık Öğrenme
Alanı’nın kapsamına, Elektrik Devreleri Alt Öğrenme Alanı’nın alınması, bu
öğrenme alanının kapsamını somut yönde geliştirerek, öğrencilerin hayatla ilişki
kurmalarını sağlayabilir.
Yapılan bu çalışmada farklı okul türlerinde görev yapan öğretmenlerin ve
farklı okul türlerinde öğrenim gören öğrencilerin, mantık öğrenme alanı ile ilgili
görüşlerinin farklı olduğu görülmüştür. Ayrıca, öğrencilerin kazanımlara ulaşma
düzeyleri de farklıdır. Örneğin bir meslek lisesi öğrencisi İspat Yöntemleri’ni
gereksiz görmekte ve bu okul grubundaki öğrencilerin bu alt öğrenme alanı ile ilgili
kazanımlara ulaşma düzeyi de düşük çıkmaktadır. Öte yandan fen lisesi öğrencileri
İspat Yöntemleri’ni gerekli görmektedir. Bu alt öğrenme alanı ile ilgili kazanımlara
ulaşma düzeyleri de diğer okullara göre yüksektir. Bu durumda program geliştirme
sürecinde, farklı okul türleri için farklı program içerikleri oluşturulması da
düşünülebilir. Böylelikle her öğrenci kendi ihtiyacı olan kazanımlara ulaşmaya
çalışabilir.
78