Ertan Birol - Turuz.info

eder. Vermiş olduğu bu eser, eşi bulunmaz bir baş yapıttır ve iki örneğinden biri Madrid Milli
Kütüphanesinde, diğeri Paris’dekinde bulunmaktadır.
Bundan başka Milan’a ünlü Italyan B.Castiglione’nin “Cortigiano” adlı eserinin çevirisini
borçluyuz. Bu kitap ona, aynı başlıkta benzer içerikli, başka
bir kitap yazma fikri verdi. 1561’de Valansiya’da basıldı.
Luis de Narvaez (?1500-?1555): Doğum ve ölüm tarihleri kesin olarak bilinmiyor. L.Milan’ın
çağdaşıydı. Onun gibi müzisyen, şair ve vihuelanın büyük ustalarından
biriydi ve Juan III’ün sarayındaki asillerdendi. Önce Leon kumandanının vihuelisti olmuş,
daha sonra geleceğin imparatoru Philippe II’nin kilisesine bağlanmış
ve burada yazar, çalgısı için bir çeşit antoloji ortaya çıkarmıştır. Bu eser 6 kitaplık “Seis
Libros del Delphin de Musica (1538)” adını almış, Valladolid’de
yayınlanmıştır. İçinde “fantezi”ler, “messe”lerin kısa bölümleri, Franko-Flamand “şarkılar”,
litürjik “hymne”ler üzerine “diferencia”lar, eşlikli ses için
“romans”lar ve “villancico”lar, son kitabında özellikle çok tanınmış bir tema olan “Conde
Claros” ve “Guardame las Vacas” vardır.
Alonso Mudarra (?- öl. 1580): İspanyol vihuelacı ve bestecidir. H.Anglés’in Sevilla katedrali
arşivlerinde bulduğu dokümanlara göre1547’den itibaren Sevilla
katedrali şanuanı olan Alonso Mudarra’nın 3 kitaptan meydana gelen “Tres libros de Musica
en cifra para vihuela” adlı eseri 1546 yılının sonunda göründü.
Başlığın belirttiği gibi eser 3 kitaptan meydana gelmiştir. Bu sefer de, öncekiler gibi her biri
kendi içeriğine sahip olacaktır. Birincisi tek vihuela
için “fantezi”ler, “dans”lar, bir “mes”den kısa bölüm ihtiva eder. İkincisi de aynı repertuarı
içerir fakat buna “gloses” ve “tientos” ilave edilmiştir.
Sonuncusu ise “mote”lerin transkripsiyonlarını ve şan-gitar için din dışı parçalar taşır.
Muhafaza edilmiş eserin bazı örnekleri Madrid ve Escural Milli
Kütüphanelerinde saklanmaktadır.
Enrique de Valderrabano (yak. 1500-1557’den sonra): 1547 yılında Valladolid’de yayınlanan
Enrique de Valderrabano’nun “ Libro de musica de vihuela,intitulado
Silva de Sirenas” başlığı taşıyan kitapları gözüktü. Bir kere daha, 170’den fazla parça ihtiva
ederek engin bir repertuar antolojisi boy gösterdi. Birinci
kitabı dini polifonik transkripsiyonlardan ve 3 sesli 2 “füg”den meydana gelmiştir. Takibeden
iki kitapta “romans”lar, “villancico”lar, İspanyolca ve İtalyanca
“mote”ler vardır. Dördüncü iki vihuelaya ayrılmış, sonraki yazara ait “fantezi”ler ve
sonuncusu “sonne”lere ayrılmıştır. İspanyol bestecilerin, Josquin,
Willaert, Arcadelt, Gombert, Mouton, Verdelot, Loyset gibi Franko-Flamand bestecilere ne
kadar ilgi duyduklarını, transkripsiyon için seçtikleri eserlerden
bir kere daha anlıyoruz. Valderabano önemli bir yeri de Morales,Sepulveda, Diego Ortiz,
Vasquez gibi İspanyol müzisyenlerine ayırmıştır. Bu eserin bir
örneği Madrid Milli Kütüphanesinde, diğeri ise Viyana’dadır.
Diego Pisador ( yak.1509-1557’den sonra): XVI.Y.Y.’ın ünlü vihuelistler topluluğundan
biridir. Üniversite şehri Salamanka’da doğdu. Kral Philippe II’nin
sarayına müzisyen olarak atandı ve kralın öğretmeni oldu. “Le Libro de Musica de vihuela,
citharisticae artis Documenta (1552)”sını yayınladı. Eşit olarak
7 kitaba ayrılmış, çoğunluğu şan ve vihuela için 100’e yakın transkripsiyon: Romances,
villancicos, fantasias, messes, motets ve bazı madrigaller ihtiva