Ertan Birol - Turuz.info

ir gedik açtığını, bazı sanatsal zorlukları aşmış olduğunu gösterir. O günün şartları
doğrultusunda toplumdan gelen bir çok baskı ve zorluk onun eser
yazmasına mani olmadı. “Divertissement franco-africain”; “La Girafe a Paris” ile Paris’ liler
ilk defa bir hayvanı veya “La Fayette” ile özgürlük kantatını
1 kasım1830’da müzik içerisinde gördüler.
Şunu belirtmek gerekir ki Carulli egzotik araştırmaların karşısında değildi. Op. 138
“Divertissement a l’Espagnole” başlıklı valsinde, kendisinin “frisé”
dediği “rasguado”’ yu kullandı. İşaret parmağı ile rozasın yakınında birinciden altıncı tele
doğru döndürme hareketi yaptırarak, yumuşak, tatlı sesler
elde etmek üzere istemiştir. Ayrıca sol el parmaklarının, sağ eli kullanmadan tele kuvvetlice
vurması ile elde edilen “écho”, sol el bir akor basarken
sağ el ile eşiğe vurma “tambour”, “glissando” ve gayet tabii “armonik” sesler v.b. konularını
işlemiştir.
Merakı çalgı yapımcılığına da vardı. Lacote ona bir “décacorde” yaptı. Sap üzerinde 5 tel ve
diğer 5’i de sapın dışındaydı. Bunda çalgının müzikal kalitesini
ve ses volümünü arttırma, arpejlerin icrasını derin baslarla kolaylaştırma gayesi vardı. Bu
çalgının elimize ulaşan bir tanesi Brüksel Konservatuvarındadır.
İlave tellerin tamamlayıcısı olarak, sapın arka kısmında 3 adet bakır levye vardır ve bunlar 6.,
7., 10. tellerin akordunu yarım ton yükseltmeye yararlar.
Francesco Molino (1768-1847): F. Molino Sardunya kralının şapeline bağlı keman ve gitar
öğretmeni idi. 1820’ lerde Paris’e yerleşti. Az sayıda klasik stilde
eser verdi ki en önemlisi gitar, 2 keman, 2 klarnet, 2 korno, alto ve bas için mi tonundan
Op.56 “ Grand Concerto pour la Guitare”’ dır. Verdiği eserler
arasında noktürnler ( piyanoforte ve gitar için), Boildieu, Mozart, Paesiello’nun temaları
üzerine çeşitlemeler, bir “Grande Polonaise”, İspanyol stilinde
bir “Grand Bolero”, düetler, flüt ve alto ile triolar, çok parlak bir “Grande Sonate” v.b...vardır.
Ayrıca hiç de küçümsenmeyecek bir metot (Grande Methode
Complete dédiée a Madame la duchesse de Berry) bize bıraktığı eserler arasında yer
almaktadır.
Metodunda şuna işaret etmiştir:
“ ... gitar bütün söylenenlere rağmen, bütün çalgılar arasında en hoşa gidendir. Çünkü:
1-Taşınması kolaydır.
2-Kolay akort edilebilir.
3-Kullanımında gerekli olan rahat bir tutuş vardır.
4-Piyano ve arp gibi melodiyle armoniyi beraberce çalmak mümkündür.”
Burada söz konusu edilen şey sadece 6 telin aynı anda çalınabilme özelliği ile sesleri
duraklama olmadan, bağlıyarak, çalınanı taşıyabilme kabiliyetidir.
Her devirde gitaristlerin ortak endişesi daha kuvvetli çalmak olmuştur. Bu mesele, eşiğin
bombeli ve ses deliğinin kemanınki gibi olmasını ortaya getirmiştir.