Ertan Birol - Turuz.info

yeniden göstermiş ve tasvir etmişti. Sadece Praetorius XVII’nci yüzyıl başında Avrupa’nın
diğer yerlerinde kullanılan arkası düz bir “quinterne”’i tasvir
edecekti. Hangi şekil altında olursa olsun, gitar, ortaçağdan itibaren çok taktir gördü.
Truverler, trubadurlar, menestreller ve jonglörler onu şan eşliğinde
ve dansörlere destek olmak için kullanıyorlardı. O zamanlarda, genç kızlardan da gitar
çalması isteniyor ve”sevgiyi yücelteceği” söyleniyordu. Kral Charles
V bile tınısını küçümsemiyordu, hatta, gümüşle ve fildişi ile süslenmiş bir gitara sahipti. O
dönemde çalgı, kutsal olmayan eğlencelere katılıyor, fakat
aynı zamanda dini seremonilere de kabul ediliyordu. XIV veXV’inci yüzyılda Felemenk
ülkelerinde ve Almanya’da aziz kutsallaştırma törenlerinde, şehir boyunca,
viol, gitar, psalterion v.b. seslerini duymak nadir bir olay değildi.
XVI’ıncı YÜZYILDA GİTAR:
Bütün orta çağ boyunca olduğu gibi, gitarın müzikal hayatta ön planda bir yeri olduğu
sanılmıyor. Sonra, aniden, 1540 yılları sırasında Fransa’da, gerçek
bir hayranlığa sebebiyet verdi. “Bu esnada” diyor zamanın bir yazarı, “ halkımızın çoğu
guyterne çalmaya koyuldu... öyle ki, Fransa’da İspanya’dakinden
daha fazla guyternör bulabilirsiniz”. Bu moda, daha sonra Avrupa’nın büyük bir kısmına
yayıldı. Buna paradoksal olan şey, İspanya’nın bunu gözden kaçırması
ve gitarı o zamanlar, popüler eğlencelere özgü bir çalgı olarak telakki etmesiydi.
Nitelikler:
Bu devre ait hiçbir gitara sahip değiliz. Fakat çalgıyı tanımak, yayınlanmış müzik kitaplarının
başlık gravürlerinden mümkün olmaktadır. Arkası düz gitar,
o zamanlar, çok kullanıldığı sanılıyor. Hemen hemen modern şekle bürünmüş kasası, bununla
birlikte, küçük hacimlidir ve sap, nispeten kısadır. Sekiz perdeyle
donatılmış, süslü ve asa şeklinde, oymalı, ya da düz bir baş ile son bulur. Her iki halde de
mandallar, direkt olarak başa saplanmıştır. Bu gitara bağırsaktan
yapılmış 4 sıra tel monte edilmiştir. Üç kalın tel, çift olarak, en tiz melodi teli (chanterelle) ise
tek kullanılırdı ve genel olarak şu modelde akort
edilirdi:
G/G-C/c-e/e-a
XVI’ncı yüzyılda tel sayısı 4, XVII’nci yüzyılda 5, XVIII’inci yüzyılda nihayet bugünkü
sayıya, yani 6’ya ulaştırılmıştır.
Orta çağda sıklıkla kullanılan mızraplı çalış artık terk ediliyor ve teller direkt olarak parmakla
çekiliyordu.
Block quote start
Gitaristler:
Block quote end
Tellerinin az sayıda olması sebebiyle, lavtaya göre çalması daha az zor olan gitar, belli bir
müzikal tekniğe sahip amatörlerin gözde çalgısı olacaktı.
“Yataktan kalkar kalkmaz hemen gitarımı çalıyorum” diye itiraf ediyor ünlü şair Ronsard
(1550). Çalgı özellikle onurlu bir devrini yaşamaktadır. Çalgıcılar,
o zaman diliminde, ünlü kişiler değildir. Noter akitlerinden rasgele not edildiğine göre “bir
müsteşar, kralın sekreteri, küçük şatonun dayak değnekli