pediatrik yaş grubu çeşitli anemik hastalıkların ayırıcı tanısında ...

2.1.2. Demir Absorbsiyonu
Gıda ile alınan demir başlıca iki şekilde bulunur:
1. Hem’e bağlı demir (+2 değerlikli): Hayvansal kaynaklı yiyecekler, Hb ve
myoglobinde bulunur.
2. İnorganik demir : Mineral ve bitkisel kaynaklı oluşuna göre ferröz (+2) ve
ferrik (+3) halde bulunmaktadır. Sindirim sırasında ferrik kompleksler kısmen
parçalanır ve demirin daha iyi absorbe olduğu ferröz forma çevrilir (32, 35, 37).
Hem proteinlerdeki demirin emilimi ise farklı bir mekanizma ile olur. Hem,
bağırsak lümeninde globin kısmından ayrılır ve değişmeden emilir. Mukoza hücresi
içinde hemi parçalayan enzim iyonik demiri serbestleştirir (37).
Demir gastrointestinal traktusun her bölümünden emilebilmekle birlikte,
emilimin en önemli bölümü duodenumda gerçekleşir. Bağırsakların distal kısmına
doğru emilim giderek azalır (32, 33, 43, 44).
Genelde gıdalarla günlük 20-25 mg demir alınmasına rağmen, barsaklarda
ancak % 10’u emilebilmektedir. Diyetteki demir miktarı, biyoyararlanımı ve
organizmanın günlük demir gereksinimi demir absorbsiyonunu etkileyen 3 ana
faktördür (26) (Tablo 2).
Tablo 2 : Günlük demir ihtiyacı (Kaynak 12)
Erkek
Adelosan
Kadın
Gebelik
Infant ve çocuk
mg/gün
1 mg
2-3 mg
2-3 mg
3-4 mg
1 mg
Aktif transportla emilen demirin bir bölümü mukoza hücresinden plazmaya
birkaç saat içinde geçer ve labil form olarak tanımlanır. Kalanı ise mukozal ferritine
bağlanır ve stabil form olarak intrasellüler demir haline geçer. Mukozal ferritin
demirinin çoğu mukoza hücrelerinin 2-3 günlük yaşam süresi sonunda hücrelerle
birlikte bağırsağa atılır. Demirin labil ve stabil formları düzenleyici bir mekanizma
8