SERWIS ELEKTRONIKI

OTVC Philips chassis GFL2.20E i GFL2.30E
Przebiegi na transformatorze 5125 zasilacza FFS
W czasie t0-t1 tranzystor 7111 staje siê nasycony. Na uzwojeniu
pierwotnym jest obecne napiêcie ponad 300V. Gdy w
tym czasie napiêcie sieciowe zwiêkszy siê lub zmniejszy o 10%,
napiêcie wtórne równie¿ zwiêksza siê lub maleje o 10%:
• na wyprowadzeniach 13, 14, 16 18 i 9 transformatora jest
napiêcie ujemne, przez co diody 6127, 6130, 6135, 6137 i
6120 s¹ zablokowane,
• na wyprowadzeniu 10 transformatora jest napiêcie dodatnie,
a dioda 6128 jest tak¿e zablokowana.
W okresie t1-t2 tranzystor 7111 jest zablokowany. Napiêcie
na kondensatorze 2131 stabilizuje siê na poziomie 140V.
Wszystkie napiêcia pozostaj¹ w sta³ym stosunku do napiêcia
+140V i dlatego s¹ sta³e.
Przy przeci¹¿eniu napiêcie +140V zmniejsza siê, a wraz z
nim malej¹ równie¿ wszystkie pozosta³e napiêcia wtórne.
• na wyprowadzeniach 13, 14, 16 18 i 9 transformatora jest
napiêcie dodatnie, tak wiêc diody 6127, 6130, 6135, 6137
i 6120 przewodz¹, kondensatory s¹ ³adowane,
• na wyprowadzeniu 10 transformatora jest napiêcie ujemne,
dioda 6128 tak¿e przewodzi.
Strona wtórna uk³adu steruj¹cego zasilaczem FFS jest zasilana
napiêciem +5V ST-BY z zasilacza Standby. Wyprowadzenie
9 transformatora zasilacza FFS dostarcza pr¹du dla strony
pierwotnej uk³adu steruj¹cego FFS.
Oscylator
Prac¹ zasilacza FFS steruje uk³ad scalony MC44603 - 7150
na module sterowania FFS. Oscylator generuje na n.10 impulsy
pi³okszta³tne, których czêstotliwoœæ jest ustalana przez kondensator
2166 i rezystor 3177 wynosi 48kHz.
Wolny start i maksymalna szerokoœæ impulsów
Napiêcie startowe dla uk³adu scalonego jest dostarczane
poprzez rezystory 3101/3103 i kondensator 2101. Tu¿ po starcie
uzwojenie pierwotne transformatora (wypr.9) dostarcza
poprzez d³awik 5120 i diodê 6120 napiêcie zasilaj¹ce uk³ad
sterownika. W momencie startu wartoœci napiêæ wtórnych zawsze
wynosz¹ 0V, dlatego praca przetwornicy rozpoczyna siê
z maksymaln¹ szerokoœci¹ impulsów, co skutkuje wysokim pr¹dem
szczytowym p³yn¹cym przez tranzystor kluczuj¹cy FET.
W celu ochrony tranzystora stosuje siê po starcie wolne
³adowanie kondensatora 2170. Napiêcie na n.11 zwiêksza siê
powoli, w rezultacie czego zasilacz rozpoczyna pracê z ma³¹
szerokoœci¹ impulsów, co zapobiega uszkodzeniu tranzystora
FET. Ten zabieg nazywa siê wolnym startem. Napiêcie na n.11
determinuje maksymaln¹ szerokoœæ impulsów i jest ustalane
zewnêtrznym rezystorem 3170.
Stabilizacja
Stabilizacja jest wykonywana na napiêciu 141V, a tym samym
stabilizowane s¹ wszystkie pozosta³e napiêcia wtórne.
Wartoœæ napiêcia 141V jest ustawiana za pomoc¹ rezystora
3187 na module steruj¹cym FFS. Napiêcie 141V jest doprowadzane
przez dzielnik napiêcia do równoleg³ego stabilizatora
7185. Jest to sterowana dioda Zenera TL431, przez któr¹
p³yn¹cy pr¹d jest determinowany przez napiêcie podawane do
wejœcia regulacyjnego. Napiêcie to jest porównywane w uk³adzie
z wewnêtrznym Ÿród³em napiêcia 2.5V. Je¿eli napiêcie na
wejœciu regulacyjnym przewy¿sza napiêcie 2.5V, pr¹d p³yn¹cy
przez TL431 zostaje zwiêkszany, powoduj¹c równie¿ zwiêk-
46 SERWIS ELEKTRONIKI 5/2007
szenie pr¹du p³yn¹cego przez transoptor. Zwiêkszenie pr¹du
p³yn¹cego przez transoptor skutkuje z kolei zwiêkszeniem
wartoœci napiêcia na n.14 uk³adu sterownika zasilacza FFS.
Im wiêksze napiêcie na n.14, tym mniejsza szerokoœæ impulsów
do prze³¹czania tranzystora FET. Mniejsza szerokoœæ impulsów
powoduje ostatecznie zmniejszenie napiêæ wyjœciowych
a¿ do momentu osi¹gniêcia wartoœci 2.5V na wejœciu steruj¹cym
TL431.
Gdy napiêcie na n.14 7150 zwiêksza siê, napiêcie na nó¿ce
13 maleje, poniewa¿ n.14 jest wejœciem odwracaj¹cym wzmacniacza
operacyjnego, a nó¿ka 13 wyjœciem. Rezystor 3173 i
kondensator 2173 determinuj¹ wzmocnienie tego wzmacniacza.
Malej¹ce napiêcie jest porównywane w komparatorze z
próbk¹ pr¹du. Wyjœcie komparatora generuje wczesny reset
przerzutnika bistabilnego RS, powoduj¹c skrócenie czasu przewodzenia
tranzystora FET i doprowadzaj¹c do obni¿enia napiêæ
wyjœciowych do ustalonych wartoœci.
2. Uwagi ogólne dotycz¹ce sposobów diagnozowania
i naprawy chassis GFL2.20E
i GFL2.30E
Wiêkszoœæ usterek chassis GFL polega na braku obrazu i
dŸwiêku. Procedurê diagnozowania usterki nale¿y rozpocz¹æ
od w³¹czenia odbiornika wy³¹cznikiem sieciowym. Je¿eli dioda
LED zachowuje siê prawid³owo, uk³ad mikrokontrolera
wydaje siê byæ sprawny.
Zielona dioda LED sygnalizuje, ¿e zasilacze FSS i AUX1
zosta³y za³¹czone i s¹ aktywne. Jeœli po up³ywie kilku sekund
dioda LED STANDBY zacznie œwieciæ, oznacza to sygnalizacjê
kodu b³êdu. W tym momencie oba zasilacze znajduj¹ siê
ponownie w trybie standby. Mo¿liwy jest tak¿e przypadek, ¿e
dioda LED zacznie migaæ. To oznacza, ¿e uaktywnione zosta-
³y uk³ady protekcji. Ponowne uruchomienie odbiornika jest
mo¿liwe za pomoc¹ wy³¹cznika sieciowego lub specjalnych
kontaktów serwisowych.
Odczytanie kodu b³êdu jest mo¿liwe za pomoc¹ pilota serwisowego
DST. W przypadku sygnalizowania kodu 48 zosta³
uruchomiony uk³ad zabezpieczenia zainicjalizowany lini¹
“PROT”. Odczytanie nastêpnego kodu b³êdu powinno przynieœæ
uszczegó³owienie informacji o rejonie wyst¹pienia usterki.
Na schemacie uk³adu zabezpieczeñ (rysunek 1) pokazano
sygnalizacjê najwa¿niejszych b³êdów. W tabeli 1 zestawiono
kody b³êdów i odpowiadaj¹c¹ im lokalizacjê wyst¹pienia nieprawid³owoœci.
Na przyk³ad, je¿eli drugim kodem b³êdu jest “69” – H-FAIL,
oznacza to, ¿e cyfrowy procesor odchylania DDP zdetekowa³
nieprawid³owy kszta³t impulsów powrotów H (HFB), a to w
wyniku nieprawid³owej pracy uk³adów odchylania poziomego.
Poprzez pomiary w stopniu odchylania poziomego wa¿niejszych
podzespo³ów powinno udaæ siê zlokalizowaæ defekt.
Przy naprawie warto pos³u¿yæ siê kitem naprawczym tego stopnia.
Je¿eli zasilacz zaczyna próbkowaæ („czkawka” zasilacza –
próba zaskoku - wy³¹czenie, i tak przez ca³y czas), nale¿y
sprawdziæ, czy któraœ z wyjœciowych linii zasilaj¹cych nie jest
zwarta. W celu stwierdzenia ewentualnego zwarcia stopnia odchylania
poziomego, nale¿y zmierzyæ rezystancjê wy³¹cznika
szeregowego. Pomiar nale¿y wykonaæ miêdzy cewk¹ 5126 a