SERWIS ELEKTRONIKI

odbywa siê g³ównie pr¹dem rezystora RP11. Poniewa¿ równoczeœnie
rezystor RP09 ma zbyt du¿¹ wartoœæ aby podtrzymaæ
pr¹d w³¹czonego „tyrystora”, ten¿e wy³¹czy siê, i cykl generacji
„szybkiej pi³y” powtarza siê. Poniewa¿ równoczeœnie podnosi
siê napiêcie „wolnozmiennej pi³y” kolejny cykl napompuje nieco
wiêcej energii ni¿ poprzedni. Do momentu, a¿ zostanie uruchomiony
„tyrystor” TP02-TP03, o czym by³a ju¿ mowa wy¿ej.
Jeœli pi³a (wolnozmienna) na CP08 podniesie sw¹ amplitudê
powy¿ej wartoœci wyznaczonej diod¹ Zenera DP21 i wspó³pracuj¹cymi
z ni¹ elementami, „tyrystor” TP09-TP12 zostanie uruchomiony
w bazie TP12. Jest to zatem kolejny obwód zabezpieczenia
w ramach kontrolera standby.
Dobrnêliœmy do koñca opisu jednej z trudniejszych przetwornic
spotykanych w sprzêcie RTV. Elementy które powy¿szy
opis pomija³, s¹ albo trywialne, albo maj¹ dzia³anie kosmetyczne.
Na zakoñczenie opisu zasilacza chassis F20-9 przeœledŸmy
jeszcze fazy w³¹czania i wy³¹czania odbiornika.
W³¹czenie isostatu sieciowego powoduje pojawienie siê napiêcia
300V na wejœciu przetwornicy. Napiêcie zasilania „gor¹cej”
czêœci drivera buduje siê w czasie rzêdu u³amka sekundy
(wyznaczona wczeœniej sta³a czasowa RP06-CP28). Na krótki
czas zostaje uaktywniony przerzutnik TP18-TP19 nie pozwalaj¹c
na fa³szywe pobudzenie drivera zanim napiêcia przyjm¹ stan
ustalony. Napiêcie zasilania kontrolera trybu burst ma sta³¹ czasow¹
nieco d³u¿sz¹, oko³o 5s, uk³ad ten jednak startuje po czasie
rzêdu 1-2s. Sekcja master zasilacza nie pracuje, nie maj¹ równie¿
zasilania ¿adne obwody wtórne odbiornika. Zasilacz pompuje
ma³e porcje energii jak nakazuje tryb burst. Wzrost owego
pompowania zatrzyma siê w stanie, gdy napiêcia wtórne osi¹gn¹
nieco ponad 50% swojej nominalnej wartoœci. Stabilizator
5V dla mikrokontrolera zasilany jest z U2 o nominalnej wartoœci
15V. Zatem zasilanie mikroprocesora, to jedyne napiêcie które
utrzymuje nominaln¹ wartoœæ w stanie czuwania OTV. Wysy³amy
rozkaz w³¹cz OTV. Sygna³ ON/OFF mikroprocesora przyjmuje
stan niski (aktywny). Klucz TR17 poda napiêcie +15V na liniê
PO (proszê zwróciæ uwagê w tym miejscu, jak tranzystor TR16
w³¹czony w konfiguracji WB separuje napiêcie spoza 5-cio
woltowego zakresu od portu mP). Linia PO zasila 40-t¹ nogê
TA8659 która jest zasilaniem jedynie sekcji generatora linii. Driver
jak i stopieñ koñcowy linii równie¿ maj¹ (choæ zani¿one)
zasilanie. Pojawia siê przebieg pi³ozêbny steruj¹cy modulatorem
PWM zasilacza. „O¿ywa” master przetwornicy. Sekcja slave
podejmuje normaln¹ pracê w takt impulsów przesy³anych ze
strony izolowanej. Napiêcia wtórne odzyskuj¹ nominalne wartoœci.
Kontroler trybu burst zasilacza zostaje unieruchomiony
napiêciem wytworzonym na kondensatorze CP30.
Jak widaæ proces w³¹czania odbiornika nie jest tu banalny.
PrzeœledŸmy pokrótce proces wy³¹czania. Jeœli nastêpuje on
na rozkaz wys³any z pilota, jako pierwszy przyjmuje stan wysoki
sygna³ on/off portu mP. Linia PO zostaje odciêta od zasilania.
Zanim napiêcie to opadnie w wyniku roz³adowania kondensatorów,
uaktywni siê sygna³ SP. Natychmiast zostaje unieruchomiony
stopieñ linii i master zasilacza. Tranzystor TP13
wchodzi w stan permanentnego nasycenia (wysterowany pr¹dem
rezystora RP13). Zostaje unieruchomiony driver po stronie
gor¹cej, klucz przetwornicy zostaje zablokowany. Permanentne
nasycenie TP13 zostaje przerwane „o¿ywieniem” kontrolera
burst. Klucz przetwornicy pompuje niewielkie iloœci
energii uzyskuj¹c stan stabilny w oparciu o pêtlê ujemnego
Przetwornice napiêcia „master-slave”
sprzê¿enia zwrotnego zamkniêt¹ w ramach czêœci „gor¹cej” zasilacza.
Skoro nie pracuje stopieñ linii, zanika napiêcie U5 zasilaj¹ce
wiêkszoœæ ma³osygna³owych obwodów telewizora. Napiêcia
wyjœciowe zasilacza utrzymuj¹ zani¿one wartoœci, a jedynym
o wartoœci nominalnej jest zasilanie mikrokontrolera. Odbiornik
przeszed³ do stanu standby.
Powy¿szy proces przeanalizowano w miarê szczegó³owo. Jest
bowiem bardzo po¿¹dana jego znajomoœæ podczas naprawy OTV.
Podobnie wygl¹da reakcja na uaktywnienie zabezpieczeñ, a poniewa¿,
jak z powy¿szego opisu wynika „wszystko jest totalnie
zapêtlone” naprawa tego (i jemu podobnych) uk³adów masterslave
jest trudniejsza ani¿eli innych konstrukcji.
Wydaje siê, i¿ opisywany w punkcie 2 uk³ad jest na tyle
zawi³y, ¿e w¹tpliwym jest aby poprawnie pracowa³. Ka¿dy serwisant
jednak z pewnoœci¹ stwierdzi, ¿e jak wszystkie uk³ady
Thomsona-Telefunkena jest on bardzo dobrze dopracowany.
OTVC chassis F20-9 z zasilaczem master-slave wykonanym
w ca³oœci „na piechotê”, choæ popularny na naszym rynku, jest
swoistego rodzaju ewenementem. Z regu³y spotykamy w tej
kategorii zasilacza 2 uk³ady scalone. Najczêstsze tandemy to:
TEA5170 - TEA2260/2261, TEA2029/2028 - TEA2164/2260, oraz
TDA8372/8371 - TEA2164. Omówimy je po kolei na przyk³adach
odbiorników najczêœciej spotykanych na naszych warsztatach.
Wczeœniej jednak, weŸmiemy „pod lupê” odbiornik tak-
¿e bardzo popularny, w którym „na piechotê” wykonany jest
master, slave jest uk³adem scalonym.
SLAVE
A:
+5V
0V
+0.7V
B:
-4.3V
C:
D:
U REF
0.3V
+
D
~32µs ~32µs
U REF
U = 148V
1
B A
C1 R2 Napiêcie wyjœciowe U1
R 1 + R2
wynika z relacji: U 1 = (U REF + 4.15V)
R2 U1- UREF
= [
R 1 × C1
V nachylenie =
/ µs ]
Poziomy napiêæ
jak w punkcie B,
podniesione o
R2 U1 R 1 + R2
Rys. 3.1. Prosta konstrukcja uk³adu master w
chassis DTV1, DTV2
SERWIS ELEKTRONIKI 9/2007 5
C
R 1
5V