SERWIS ELEKTRONIKI
SERWIS ELEKTRONIKI
SERWIS ELEKTRONIKI
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Przetwornice napiêcia „master-slave”<br />
3. OTVC Schneider chassis DTV01, 02<br />
Uproszczony schemat sekcji master pokazuje rysunek 3.1.<br />
Wzmacniacz operacyjny LM393 pracuje tu jako komparator<br />
analogowy. Napiêcie odniesienia pozyskane jest z dzielnika<br />
CR21-CR22 pod³¹czonego do U2 o nominalnej wartoœci 14.5V.<br />
To napiêcie pozyskane jest ze stabilizatora LM317, w którym,<br />
jak wiadomo, stabilizacja opiera siê na zewnêtrznym dzielniku<br />
oporowym, i bazuje na niewielkim (1.2V) napiêciu miêdzy<br />
wyjœciem LM317 i wyprowadzeniem odniesienia (masy brak);<br />
w³aœnie to napiêcie (1.2V) podlega stabilizacji. Stabilizacja<br />
uzyskiwana tym elementem nie jest imponuj¹ca, jest on natomiast<br />
bardzo elastyczny, przy jedynie 3 wyprowadzeniach zapewnia<br />
³atwoœæ uzyskiwania napiêcia wyjœciowego „na ¿yczenie”,<br />
jak równie¿ prostego wy³¹czenia. Z tematu nieco zboczy³em,<br />
aby podkreœliæ, ¿e skoro napiêcie odniesienia modulatora<br />
PWM bêd¹cego centralnym fragmentem mastera, pozyskiwane<br />
jest jak podano wy¿ej, to stabilizacja g³ównego napiêcia<br />
(148V) pozyskanego z przetwornicy bazuje na napiêciu referencyjnym<br />
w LM-ie 317. Zak³adamy jednak dalej, ¿e na wejœciu<br />
nieodwracaj¹cym LM393 mamy napiêcie referencyjne o okreœlonej<br />
wartoœci. Co doprowadzone jest do wejœcia „-” WO?<br />
Przez dzielnik oporowy doprowadzona jest próbka napiêcia<br />
wyjœciowego U1=148V. Z drugiej strony tego dzielnika widzimy<br />
jednak specyficzny sposób kluczowania. Tranzystor T7 napêdzany<br />
jest tym samym przebiegiem co driver linii, wprost z wyjœcia<br />
generatora linii w DPU (Diflection Procesor Unit). Prostok¹tny<br />
przebieg z kolektora T7 doprowadzony jest do wspomnianego<br />
wy¿ej dzielnika rezystancyjnego przez kondensator<br />
C26. W stanie wysokim (na kolektorze T7) klampuje dioda D16.<br />
I to ona wyznacza sk³adow¹ sta³¹ ³adunku na kondensatorze<br />
C26. W fazie wysokiego stanu na wyjœciu generatora linii potencja³<br />
na anodzie D16 przyjmuje wartoœæ ujemn¹ (oko³o -4V).<br />
Pojemnoœæ C26 nie jest na tyle du¿a, aby przebieg prostok¹tny<br />
z kolektora przenieœæ dalej bez zniekszta³ceñ. W rzeczywistoœci<br />
wystêpuje ró¿niczkowanie tego przebiegu, i o to chodzi. W stanie<br />
wysokim potencja³ na anodzie D16 jest stabilny, oko³o +0.7V.<br />
W stanie niskim natomiast obserwujemy zbocze narastaj¹ce.<br />
Pr¹d ³adowania pojemnoœci C26 wyznaczony jest g³ównie<br />
rezystancj¹ CR25 i wartoœci¹ napiêcia wyjœciowego. Jest to<br />
wartoœæ oko³o 1mA, co przy kondensatorze 100nF daje zbocze<br />
0.01 V/ms. Zaskakuj¹co ma³o, jednak to na tym zboczu<br />
pracuje modulator PWM. Nachylenie zbocza na wejœciu odwracaj¹cym<br />
LM393 jest praktycznie takie samo. Natomiast<br />
sk³adow¹ sta³¹ wyznacza dzielnik CR25-CR30-CR27 (z potencjometrem<br />
R26). W zale¿noœci od koincydencji czasowej<br />
wartoœci napiêcia odniesienia na wejœciu nieodwracaj¹cym WO<br />
i zbocza na wejœciu odwracaj¹cym, na wyjœciu komparatora<br />
otrzymujemy impuls wê¿szy lub szerszy, zmienne wype³nienie<br />
PWM. Wyjœcie to przez bufor pr¹dowy przeciwsobnych<br />
tranzystorów T2-T3 pobudza wprost transformatorek impulsowy<br />
przekazuj¹cy „rozkazy” do czêœci slave zasilacza.<br />
Dociekliwemu Czytelnikowi zalecamy sprawdzenie w tym<br />
miejscu, ¿e sprzê¿enie zwrotne jest faktycznie ujemne, oraz,<br />
¿e uwidocznione wartoœci daj¹ w³aœnie napiêcie w okolicach<br />
150V. Jako slave w chassis DTV1,2 pracuje TEA2164. Poniewa¿<br />
jego „m³odszego brata” opisujemy w miarê szczegó³owo<br />
w punkcie 4.1, opis tej czêœci zasilacza pominiemy. Powiedzmy<br />
tylko, i¿ w trybie czuwania sekcja master nie pracuje, nato-<br />
6 <strong>SERWIS</strong> <strong>ELEKTRONIKI</strong> 9/2007<br />
miast slave „¿yje” „produkuj¹c” w¹skie impulsy steruj¹ce kluczem<br />
przetwornicy w oparciu o pêtlê kontroli swojego napiêcia<br />
zasilania. Dok³adniej, napiêcia jemu równego, pozyskiwanego z<br />
tego samego odczepu trafa, lecz z mniejszym kondensatorem,<br />
co jest konieczne dla odpowiedniego ukszta³towania charakterystyki<br />
czêstotliwoœciowej pêtli sprzê¿enia zwrotnego. Napiêcia<br />
w stanie standby wyznacza dzielnik 1% rezystorów CR10-<br />
CR11. Nale¿y siê jednak jeszcze parê uwag dla sekcji master<br />
przetwornicy. W lokalnej pêtli IC2 zastosowano niewielkie dodatnie<br />
sprzê¿enie zwrotne, kondensator-kiem CC12. LM393 to<br />
nie klasyczny komparator, lecz wzmacniacz operacyjny. Dodatnie<br />
sprzê¿enie zwrotne jest tu potrzebne, aby zabezpieczyæ siê<br />
przed krótkimi fa³szywymi impulsami na wyjœciu w okolicy poziomu<br />
komparowania na wejœciu.<br />
Drugi niuans na który chcê zwróciæ uwagê, to obwód<br />
kolektora tranzystora T7. Aby nie gmatwaæ opisu, podano<br />
wczeœniej, i¿ na kolektorze T7 jest czysty prostok¹t o amplitudzie<br />
5V. Stan niski wyjœcia tego tranzystora ma bardzo<br />
ma³¹ rezystancjê wyjœciow¹, zapewni zatem poprawny<br />
stan odniesienia dla kszta³towanego zbocza po drugiej stronie<br />
C26. Opornoœæ wyjœciowa w stanie wysokim równa jest<br />
rezystorowi CR40. Sta³a czasowa z C26 wynosi oko³o 50<br />
ms. Jest wiêc porównywalna z okresem przetwarzanego<br />
przebiegu. Czy i jakie ma to znaczenie? OdpowiedŸ pozostawiamy<br />
dociekliwemu Czytelnikowi.<br />
Trzeci i ostatni niuans na który chcê zwróciæ uwagê, to<br />
znaczenie faktu, i¿ T7 pobudzany jest przebiegiem o wspó³czynniku<br />
wype³nienia bliskim 50%. Jakie ma to znaczenie ?<br />
Istotne. Jest to proste ograniczenie na maksymaln¹ wartoœæ<br />
wype³nienia PWM wytwarzanego przez modulator. Nie mo¿e<br />
byæ ono wiêksze od 50%, a dlaczego jest to wa¿ne, odsy³am<br />
do punktu 2.2 niniejszego artyku³u.<br />
4. OTVC z tandemem TEA5170 - TEA2260<br />
(2261, 2262, 2164, 2165)<br />
To najliczniejsza grupa odbiorników z zasilaczem masterslave.<br />
Na przyk³adzie OTV trzech wiod¹cych firm poka¿emy<br />
charakterystyczne cechy jak i ró¿nice konstrukcyjne w ramach<br />
tej samej rodziny zasilacza. Najpierw jednak scharakteryzujemy<br />
wszystkie konstrukcje wykorzystuj¹ce t¹ sam¹ parê uk³adów<br />
scalonych, oraz przybli¿ymy strukturê wewnêtrzn¹ tych<br />
scalaków. TEA 2260/61 by³y opisywane szczegó³owo w SE nr<br />
12/99, dlatego opis bêdzie pobie¿ny, TEA5170 przyjrzymy siê<br />
dok³adniej.<br />
4.1 SLAVE - TEA2260/61 - opis US<br />
TEA2260 i 2261 s¹ wzajemnie zamienne, ró¿nice miêdzy<br />
nimi i TEA2164/65 na tym poziomie ogólnoœci nie s¹ znacz¹ce,<br />
dlatego wrzucamy je do „jednego worka”. US TEA2260,<br />
2261 i 2262 by³y opisywane w SE nr 12/99. Zachêcamy do ich<br />
lektury, informacji tam zawartych nie bêdziemy powtarzaæ.<br />
Skupimy siê na zawsze istotnym w serwisie, mechanizmie zabezpieczeñ,<br />
oraz na mechanizmie przejœcia uk³adu do pracy w<br />
trybie burst. Zaczynamy od „burst”.<br />
4.1.1 Praca w trybie burst<br />
Mechanizm zastosowany w TEA2260/61 polega na automatycznym<br />
przejœciu do trybu burst, gdy uk³ad nie jest w stanie<br />
zapewniæ regulacji poprzez redukcjê wype³nienia czasu klu-
Change language