Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagro enia, wyzwania

3.2 Pojęcie nowych mediów( telematycznych) 101
Dla powstania sieci telekomunikacyjnej istotny był kolejny wynalazek, telefonu,
choć sam telefon był urządzeniem analogowym, nie wymagał używania kodu. Powstanie
sieci łączności telegraficznej, a potem sieci telefonicznej, oznaczało kolejny
przełom w dziedzinie telekomunikowania. Wynalazek radia, a następnie telewizji,
wraz z wprowadzeniem łączności satelitarnej, stanowią kolejne kamienie milowe
rewolucji telekomunikacyjnej. Jednak rewolucja cyfrowa w tej dziedzinie mogła się
zacząć dopiero z wynalazkiem komputera i przetwornika analogowo-cyfrowego.
Mając dane zapisane w formie kodu komputerowego możemy przesyłać je w formie
kablowej lub radiowej. Kanały, którymi się je przesyła, tworzą sieci. Bez sieci
nawet najlepsze urządzenie do przetwarzania informacji pozostaje elementem
izolowanym, a więc ograniczonym społecznie.
Jak podkreślają promotorzy idei infrastruktury informacyjnej, sieć nie jest czymś
niedawno powstałym. Jej prapoczątków doszukują się w powstaniu usług pocztowych
i budowy semaforów telegraficznych (wcześniej nawet dymnych). One
stanowiły zalążek sieci telekomunikacyjnej. To co jest nowe, to niezmierne
zagęszczanie owej sieci oraz łączenie w niej wszystkich nowych i najnowszych
wynalazków w dziedzinie komunikowania i przetwarzania informacji. Stąd,
pojęcie sieci obejmuje coś więcej niż fizyczne urządzenia do transmisji, gromadzenia,
przetwarzania oraz odtwarzania głosu, danych oraz obrazów.
Obejmuje także (cyt. za dokumentem What is the NII, uzyskanym z serwera
WWW rządu USA (1995):
„szeroką skalę oraz stale wzrastający zasób instrumentów, włączając
aparaty fotograficzne i wideo, skanery, klawiatury, telefony, faksy,
komputery, przełączniki, płyty kompaktowe, taśmy audio i wideo, kable
i światłowody, satelity, połączenia mikrofalowe, telewizory, monitory,
drukarki i wiele, wiele innych.”
Neuman twierdzi, że istnieje „pewna logika w zalewie nowych technologii”.
Odnosi się ona do ich „interkonektywności”, można je ze sobą łączyć, a
razem tworzą uniwersalną sieć. Ponadto nowe media wykazują: niższą
wrażliwość na dystans i koszt, wzrastającą szybkość, rozmiary, elastyczność,
interaktywność, interkonektywność, rozszerzalność. Neuman pisze:
„Podstawową ich cechą jest wzajemne powiązanie, każde z każdym. To zaciera
różnice między komunikowaniem interpersonalnym i masowym oraz
publicznym i prywatnym. (...) Ostatecznym rezultatem będzie intelektualny
pluralizm i spersonalizowana kontrola nad komunikowaniem.” (1991: 12).
Sieci globalne są sieciami komunikowania, mediami, które łączą jednych
ludzi z innymi. Historycznie, zawsze wprowadzenie nowych technik
komunikowania międzyludzkiego (rysunek, sygnalizacja, pismo, poczta, druk,
itd.) zasadniczo zmieniało rozwój społeczeństw i ludzkiej kultury. Od
komunikacji wyłącznie słownej do współczesnej łączności komputerowej,
technologie komunikacyjne otwierały nowe możliwości dla ludzkich kontaktów