Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagro enia, wyzwania

126 4 Polska na drodze do społeczeństwa informacyjnego.
korzyści ograniczone do usprawnienia komunikacji wewnętrznej. Instytucje
na zewnątrz komunikują się nadal głównie przez pocztę, telefon oraz faks. Także
w sferze telewizji, choć powstaje coraz więcej sieci kablowej, to nie ma jeszcze
ani jednej prawdziwej sieci ogólnomiejskiej, nie wspominając o ogólnopolskiej.
Idea integracji usług telewizyjnych i teleinformatycznych jest także znana nielicznym,
i nie wdrażana w praktykę (z powodu ograniczeń ustawowych).
Niemniej, mimo tego ponurego obrazu zacofania teleinformatycznego,
zaczęło się wiele dziać w ostatnich latach, a nawet miesiącach. Pojawiają się
enklawy nowoczesności informacyjnej, widoczne na organizowanych coraz
częściej targach teleinformatycznych (np. Warszawa NETCOM, Euroinfo,
Kraków Infofestiwal).
4.2.2 Nowe zjawiska w telekomunikacji powszechnej
Mimo braku mocnych impulsów do rozwoju nowoczesnych mediów ze strony
najwyższych władz państwowych i czynników politycznych (można
zaryzykować tezę, że polska transformacja nie objęła mentalności elit
politycznych, które nie dostrzegają potrzeby odgórnego popierania modernizacji
kraju), to entuzjazm, praca, a nade wszystko chęć wybicia się i zdobycia zysku
sprawiają, że w Polsce nie ma zastoju w dziedzinie mediów. Corocznie nowinki
z Zachodu trafiają do naszego kraju, i w ograniczonej skali są implementowane.
Toteż ambitni młodzi ludzie nie są - jak dawniej - odcięci od świata, ale jeśli mają
dosyć wytrwałości, to udaje się im dorównywać swym ambitnym rówieśnikom w
krajach rozwiniętych.
Opiszmy kilka enklaw nowoczesnych technologii; część z nich powstała w
ramach wielkich instytucji (nawet monopolistycznych), ale większość jest
dziełem indywidualnych i prywatnych inicjatyw.
Prekursorem tworzenia powszechnej sieci było wprowadzenie na początku lat
dziewięćdziesiątych sieci Earn i poczty elektronicznej dla środowiska naukowego.
Wkrótce naukowcy uzyskali dostęp do sieci globalnej Internet, dzięki
działaniu Komitetu Badań Naukowych sponsorującego sieć NASK. Ta sieć
przystąpiła do budowy nowoczesnych informacyjnych superstrad.
Godzi się jednak zauważyć, że nawet telematyzacja administracji państwowej
nie dokonuje się w ramach ogólnego narodowego i rządowego planu, ale jest
dziełem kilkudziesięciu jak dotąd osób z administracji centralnej (np. z Biura
Informatyki URMu, Biura Prasowego Rządu) oraz kilku setek podobnych
pracowników ze szczebla wojewódzkiego i gminnego. Telematyzacja
sprawowania władzy zależy więc bardziej od cech psychologicznych niż od
pozycji i zadań w strukturze organizacyjnej. Jest wyzwaniem dla niektórych, a
nie obowiązkiem dla wszystkich kierowników.