Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagro enia, wyzwania
Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagro enia, wyzwania
Społeczeństwo informacyjne: Szanse, zagro enia, wyzwania
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
106 3 Implikacje społeczne<br />
Inna grupa studyjna przyjęła zasadę „funduszu usługi powszechnej”. Problemem<br />
jest zakres usługi powszechnej: czy będzie ograniczona do usług telefonicznych<br />
(podstawowa) czy ma objąć rozszerzone usługi (Internet, etc.). W obu przypadkach<br />
pozostaje do rozstrzygnięcia, czy każdy użytkownik będzie traktowany<br />
jednakowo, czy będą kategorie wyróżnione. Problem „Kto świadczy jaką<br />
usługę” ilustruje tabela 3.1.<br />
Tabela 3.2. Matryca dostępności: Jaka usługa dla kogo?<br />
Usługa<br />
Użytkownik<br />
Ogół<br />
abonentów<br />
Grupy<br />
specjalne<br />
Podstawowa (1) (2)<br />
Rozszerzona (3) (4)<br />
Na początek zapewne korzystne będzie przyjęcie kombinacji (1) i (4), a więc<br />
oferowanie wszystkim telefonicznej usługi powszechnej oraz powszechnych<br />
usług rozszerzonych (ISDN, etc) dla specjalnych użytkowników (np. szkoły czy<br />
placówki zdrowia).<br />
Pojęcie „powszechnego dostępu” było podstawą rozwoju telefonii głosowej, i chociaż<br />
zostało praktycznie zrealizowane tylko w niektórych krajach, to jako zasada<br />
kierunkowa sprzyjało powstawaniu sieci niedyskryminującej, dostępnej dla<br />
zwykłych ludzi i uniwersalnej w zasięgu. Powinno być zachowane w erze<br />
telematycznej, co jednak wymaga 1) dyskusji politycznej (jakie środki zostaną<br />
zarezerwowane z funduszów ogólnospołecznych, czyli państwowych), oraz<br />
zdecydowania 2) jaki charakter przybierze sieć: a) budowana jako sieć narodowa<br />
(zapewne najkorzystniejsze rozwiązanie), czy b) integrująca różne sieci<br />
branżowe, specjalistyczne (zapewne jest to jedyne realistyczne rozwiązanie).<br />
Oczywiście zasady „interoperacyjności” i „interkonektywności” pozwalają na<br />
rozwój jedną względnie drugą drogą, lecz kwestia alokacji środków finansowych<br />
jest w obu przypadkach podstawowa. Konieczne jest przeto studyjne rozważenie<br />
problemu.<br />
3.4 Problem charakteru sieci<br />
Jakkolwiek technologie komunikacyjne są zawsze społecznie regulowane i kontrolowane,<br />
to praktyka polityczna zawsze odróżniała komunikowanie prywatne<br />
od publicznego. To drugie jest kontrolowane znacznie dokładniej, nawet w najbardziej<br />
liberalnych krajach. Telefonia głosowa była uznana za środek komunikacji<br />
prywatnej, mający charakter tzw. common carrier, a więc świadcz<strong>enia</strong> wyłącznie<br />
usług łącznościowych na rzecz trzeciej strony (użytkowników). Stopień jej kontroli<br />
był w normalnych warunkach ograniczony do zakazu ingerencji w sieć (np.<br />
przyłączania urządzeń własnych). Koncepcja regulacji oparta była na działaniu
Change language