fysiologia

όγκος, εφεδρικός εισπνεόμενος όγκος, εφεδρικός εκπνεόμενος όγκος
αέρος (βλέπε σύστοιχα κεφάλαια φυσιολογίας, παθολογικής φυσιολογίας
και σχήματα που ακολουθούν). Εννοείται ότι δια της σπιρομετρήσεως δεν
είναι δυνατόν να μετρηθεί ο υπολειπόμενος όγκος αέρος (RV).
Κατά την σπιρομέτρησιν, ο εξεταζόμενος εισπνέει και εκπνέει μέσω
συστήματος σωλήνων εις χώρον του οποίου ο όγκος δυνατόν να
αυξομειούται, αι δε αυξομειώσεις του όγκου του χώρου αυτού οφείλονται
μόνον εις την είσοδον και έξοδον αέρος εκ του αναπνευστικού
συστήματος του εξεταζομένου. Το όλον σύστημα ονομάζεται
σπιρόμετρον. Υπάρχουν αρκετοί τύποι σπιρομέτρων, τα συνηθέστερα
όμως εξ αυτών είναι αφ’ ενός μεν το υδατικόν (βλέπε σχήμα) δια του
οποίου μέσω συνημμένου καταγραφικού μηχανήματος καταγράφονται αι
αναπνευστικαί κινήσεις του εξεταζομένου επί ειδικού χάρτου
περιστρεφομένου κυμογραφίου, αφ’ετέρου δε τα λεγόμενα εκπνεόμετρα
προς καταγραφήν της ηρέμου βαθείας και της βιαίας εκπνοής (π.χ. τύπου
vitalograph). Τα εκπνεόμενα είναι είτε μηχανικά είτε ηλεκτρονικά (μετά
ταυτοχρόνου απεικονίσεως των λαμβανομένων καμπυλών εις οθόνην
υπολογιστού και καταγραφής των τιμών των μετρουμένων παραμέτρων
επί ειδικού χάρτου).
VC
V T
- ζωτική χωρητικότης
- αναπνεόμενος όγκος
IRV - εφεδρικός εισπνεόμενος όγκος
ERV - εφεδρικός εκπνεόμενος όγκος
Δια της σπιρομετρήσεως υπολογίζονται ως ήδη ανεφέρθη, η ζωτική
χωρητικότης, ο αναπνεόμενος όγκος αέρος, οι εφεδρικός εισπνεόμενος και
εφεδρικός εκπνεόμενος όγκοι αέρος (ονομάζονται και στατικοί
πνευμονικοί όγκοι). Δυνατή ωσαύτως η καταγραφή του βιαίου
εκπνευστικού σπιρογραφήματος (βιαία εκπνευστική προσπάθεια εκ της
94