fysiologia

ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΩΝ ΙΣΤΩΝ
Αναπνοήτων ιστών λέγεταιτο σύνολον των χημικών αντιδράσεων από την
στιγμήν κατάτην οποίαν θα εισέλθει το Ο 2 και θα εξέλθουν CO 2 και Η 2 Ο.
Το οξυγόνον είναι απαραίτητον εις τα κύτταρα προκειμένου να
διασπασθεί η γλυκόζη δια λόγους καθαρώς ενεργειακούς. Ενώ δηλαδή η
αναερόβιος διάσπασις της γλυκόζης σταματά εις το πυροσταφυλικόν οξύ
και αποδίδει μόνον 3 μόρια ΑΤΡ, δια της αεροβίου διασπάσεως που
ακολουθεί και μέχρι του σταδίου του CO 2 αποδίδονται 38 μόρια ΑΤΡ. Εάν
το προσφερόμενον Ο 2 δεν επαρκεί δια να οξειδώσει όλο το παραγόμενον
πυροσταφυλικόν οξύ (π.χ. επί εντόνου μυικής εργασίας), το τελευταίον
ανάγεται προς γαλακτικόν οξύ το οποίον ή αργότερα μετατρέπεται πάλιν
εις πυροσταφυλικόν οξύ ή χρησιμοποιείται από ωρισμένους ιστούς (π.χ.
καρδιακός μυς). Γενικώς όμως, η άθροισις πολλού γαλακτικού οξέος εις
τους ιστούς προκαλεί μυικόν κάματον, το δε ποσόν του οξυγόνου που θα
εχρειάζετο προς οξείδωσιν του πυροσταφυλικού οξέως που παρήγαγεν το
γαλακτικόν οξύ καλείται χρέος οξυγόνου.
Ποίος ο ακριβής ρόλος του Ο 2 εις την ιστικήν αναπνοήν
Χρησιμεύει ως τελικός αποδέκτης των υδρογόνων που ελευθερώνονται
διαδοχικώς σε κάθε σκαλοπάτι του κύκλου του Krebs, προς σχηματισμόν
Η 2 Ο. Η ένωσις αυτή δεν γίνεται απ’ ευθείας, αλλά προηγουμένως το
υδρογόνον περνά διαδοχικώς από μιαν σειράν οξειδοαναγωγικών
συστημάτων. Τα συστήματα αυτά είναι κυρίως τα ακόλουθα:
NAD NADH και NADP NADPH
FAD
CoQ (συνένζυμον Q)
FADH (κίτρινον αναπνευστικόν ένζυμον του Warburg)
Κυττοχρώματα Α,Β,C με τας αντιστοίχους οξειδάσας των. [Ο σίδηρος που
περιέχουν είναι το στοιχείον που δέχεται και δίδει ηλεκτρόνια.]
37