fysiologia

Ποία η τύχη του CO 2 μετά την απελευθέρωσιν του εκ των κυττάρων και
την είσοδόν του εις το αίμα
1) Υδάτωσίς του προς το λίαν ασταθές ανθρακικόν οξύ H 2 CO 3 και
ακολούθως διάσπασις του εις HCO 3¯και Η + .
2) Ένωσις του HCO 3¯με Να ή Κ και σχηματισμός NαΗCO 3 και ΚΗCΟ 3 .
3) Υδάτωσις του CO 2 και μέσα εις το ερυθρόν με την βοήθειαν του
ενζύμου καρβοανδράση και σχηματισμός HCO 3¯.
4) Ένωσις του HCO 3¯των ερυθρών με το Κ της Hb, η έξοδός του εις το
πλάσμα και ανταλλαγή με Cl (ανταλλαγή χλωριδίου κατά Hamburger).
5) Eις το επίπεδον των πνευμόνων γίνονται ακριβώς αι αντίστροφοι
διεργασίαι.
6) Εις το επίπεδον των πνευμόνων η αύξησις της μερικής τάσεως του Ο 2
ελαττώνει την δεσμευτικήν ικανότητα του αίματος προς το CO 2
(φαινόμενον Haldane). Αυτό είναι σκόπιμον δια την καλυτέραν
απομάκρυσίν του εκ του επιπέδου των κυψελίδων.
Χρησιμοποίησις οξυγόνου (oxygen uptake) καλείται το γινόμενον της
αρτηριοφλεβώδους διαφοράς οξυγόνου C (a-v) O 2 επί τον KΛΟΑ (Q).
Λέγεται και κατανάλωσις ή πρόσληψις οξυγόνου (V̇ Ο 2 ), ήτοι
V̇ Ο 2 = C (a-v) O 2 x Q (σχέσις του Fick)
Συντελεστής χρησιμοποιήσεως ή καταναλώσεως οξυγόνου καλείται το
πηλίκον
C (a-v) O 2 / C a O 2
Παροχή (delivery) οξυγόνου καλείται το γινόμενον C a O 2 x Q (άλλοτε
εκαλείτο απόληψις).
36