fysiologia

μερικών τάσεων αυτών, εξαρτάται εκ του ποία εκ των ανωτέρω
αναφερθέντων ζωνών-περιοχών κυψελίδων θα επικρατήσει. Εάν π.χ.,
πράγμα σύνηθες, βελτιωθεί ο αερισμός ωρισμένων κυψελίδων εν
σχέσει προς την αιμάτωσιν αυτών, θα παρατηρηθεί βελτίωσις της
μερικής τάσεως του οξυγόνου, πλην όμως η κυψελιδοαρτηριακή
διαφορά οξυγόνου θα παραμένει παθολογική (μολονότι βελτιωμένη).
Η χορήγησις οξυγόνου εις εισπνοάς συνήθως προκαλεί βελτίωσιν της
χαμηλής P a O 2 και της P A-a O 2 .
Γενικώς η ύπαρξις παθολογικής P A-a O 2 υποδηλοί την επικράτησιν
κυψελίδων με σχέσιν V̇ /Q χαμηλοτέραν του φυσιολογικού.
ΔΙΑΤΑΡΑΧΑΙ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
Δεν θα αναφερθώμεν εις ωρισμένας εννοίας (Ρ Η , εξίσωσις Henderson-
Hasselback, ρυθμιστικά συστήματα, νομογράμματα κ.ά.) τας οποίας
θεωρούμεν γνωστάς.
Αναπνευστική οξέωσις
Αναπνευστική οξέωσις λέγεται η κατάστασις κατά την οποίαν ελαττούται
ο κυψελιδικός αερισμός εν σχέσει προς το παραγόμενον CO 2 .
Χαρακτηρίζεται από την αύξησιν της PaCO 2 και ελάττωσιν του Ρ Η του
αίματος, ενώ τα διττανθρακικά (ΗC ) εις την οξείαν κατάστασιν
αυξάνονται ολιγώτερον (το Ρ Η είναι αρκετά ηλαττωμένον). Η πλήρης
αντιρρόπησις επέρχεται δια των νεφρών και δυνατόν να απαιτηθούν 5-7
ημέραι (τα ΗC αυξάνονται περισσότερον, ενώ το P H είναι ολίγον
ελαττωμένον).
Πρακτικοί κανόνες. Εις την οξείαν αναπνευστικήν οξέωσιν, δια κάθε
αύξησιν της PaCO 2 κατά 10 χιλ. Hg αντιστοιχεί αύξησις των ΗC
περίπου κατά 1,5 mEq/lt, ενώ εις την χρονίαν αναπνευστικήν οξέωσιν δια
κάθε αύξησιν της PaCO 2 κατά 10 mm Hg αντιστοιχεί αύξησις των ΗC
περίπου κατά 4mEq/lt. Επίσης, επί οξείας αναπνευστικής οξεώσεως, το
γινόμενον της μεταβολής της PaCO 2 x0,007 μας παρέχει περίπου την
προβλεπομένην μεταβολήν του Ρ Η , ενώ επί χρονίας αναπνευστικής
οξεώσεως το γινόμενον της μεταβολής της PaCO 2 x0,003 μας παρέχει την
61