fysiologia

διακυμάνσεως, πέραν ωρισμένων ορίων, των μερικών πιέσεων το
οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακος. Ιδίως κατά την ανάδυσιν και
μάλιστα ολίγα μέτρα προ της ανόδου εις την επιφάνειαν, είναι δυνατόν ο
δύτης να απολέσει το αίσθημα της ελλείψεως αέρος λόγω ελαττώσεως του
λεγόμενου «respiratory CO 2 drive». Το αίσθημα αυτό καθ’ όλην την
διάρκειαν της καταδύσεως θα πρέπει να διατηρείται ακέραιον, δεδομένου
μάλιστα ότι κατά την ανάδυσιν παρατηρούνται σημαντικαί πολλάκις
ελαττώσεις της PaCO 2 , δυνάμεναι να οδηγήσουν ακόμη και εις απώλειαν
της συνειδήσεως.
Κατάδυσις και αναπνοή υπό πίεσιν
Εις την περίπτωσιν αυτήν το άτομον λαμβάνει συνήθως ατμοσφαιρικόν
αέρα υπό ηυξημένην πίεσιν (δυνατή η χορήγησις και άλλων ειδικών
αερίων μιγμάτων). Η χορήγησις αυτή επιτυγχάνεται είτε δια σωλήνος
συνδέοντος το στόμα του δύτου προς την επιφάνειαν της θαλάσσης είτε
δι’ οβίδων αέρος υπό πιέσιν ευρισκομένου, εις την ράχιν του δύτου
τοποθετουμένων και συνδεομένων δια σωλήνος προς το στόμα αυτού
(Self-Contained Underwater Breathing Apparatus και κατά σύντμησιν
SCUBA). Τοιουτοτρόπως, εάν ο δύτης ευρίσκεται εις βάθος 30 μέτρων
(περιβαλλοντική πίεσις 40 ατμοσφαιρών), η μερική πίεσις του οξυγόνου
θα είναι 600 mm Hg, εφ’ όσον χορηγείται αήρ υπό πίεσιν 4-τεσσάρων
ατμοσφαιρών. Προκειμένου να αποφευχθούν, αφ’ ενός μεν η τοξικότης εξ
οξυγόνου (βλέπε εις το πρηγούμενον κεφάλαιον) αφ’ ετέρου δε η νόσος εκ
του αζώτου (βλέπε περαιτέρω) χρησιμοποιούνται δι εισπνοήν ειδικά
μίγματα, π.χ. περιέχοντα ήλιον. Εις τα μίγματα αυτά, το οξυγόνον
ευρίσκεται εις πολύ χαμηλήν συγκέντρωσιν (π.χ. δια κατάδυσιν εις βάθος
90 μέτρων, το μίγμα περιέχει μόνον 2,1% οξυγόνον, εις τρόπον ώστε, εις
το αναφερθέν βάθος, η μερική πίεσις του οξυγόνου να είναι περιπου 150
mm Hg).
72
Κίνδυνοι εκ της αναπνοής υπό ηυξημένην πίεσιν
α. Κίνδυνοι εκ της υψηλής περιβαλλοντικής πιέσεως και δη κατά την
ανάδυσιν. Περί αυτών ισχύουν όσα έχουν αναφερθεί εις τα
προηγούμενα κεφάλαια.
β. Τοξικότης εξ οξυγόνου. Βλέπε προηγουμένως.