fysiologia

ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΓΗΡΑΣ – ΑΝΑΤΟΜΙΑ
Οι ασχολούμενοι με το θέμα συνηθίζουν να διακρίνουν αλλοιώσεις που
οφείλονται εις το γήρας από αλλοιώσεις που συμβαδίζουν με το γήρας.
Πάντως κατά το γήρας ούτως ή άλλως παρατηρούνται:
Α) Αλλαγαί του σχήματος των πνευμόνων. Αυξήσεις της προσθιοπισθίας
διαμέτρου και της περιμέτρου του θώρακος, συνήθως δυσανάλογοι
προς το ανάστημα, από της ηλικίας των 59 ετών και άνω.
Β) Ελάττωσις του κυψελιδικού όγκου (κυψελίδες) και αύξησις του
πνευμονικού όγκου (κυψελωτοί αγωγοί).
Γ) Αύξησις του μέσου όρου των αποστάσεων μεταξύ των κυψελιδικών
τοιχωμάτων.
Δ) Ελάττωσις της σχέσεως «επιφάνεια/όγκος» των κυψελίδων.
Ε) Ελάττωσις της συνολικής κυψελιδικής επιφανείας.
ΣΤ) Απώλεια κυψελιδικών τοιχωμάτων.
Ζ) Ελάττωσις το τριχοειδικού κυψελιδικού δικτύου.
Η) Αύξησις των πόρων του Kohn.
Θ) Ελάττωσις των λείων μυϊκών ινών των βρογχιολίων (το αντίθετον
συμβαίνει εις τους καπνιστάς).
Ι) Αύξησις της συχνότητος πανλοβιώδους εμφυσήματος εις μικρόν
ποσοστόν, ανεξαρτήτως των προπεριγραφεισών αλλοιώσεων.
46
ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΓΗΡΑΣ – ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ
Α) Γενικώς κατά το γήρας παρατηρείται ελάττωσις της ελαστικότητος
των πνευμόνων, πλέον έκδηλος εις τους μεγάλους πνευμονικούς
όγκους (άνω των 40-50% της TLC).
B) Εις την ελάττωσιν της ελαστικότητος των πνευμόνων φαίνεται ότι δεν
συμβάλλει, σημαντικώς τουλάχιστον, η μεταβολή των δυνάμεων
επιφανείας των τελικών αναπνευστικών οδών.
Γ) Υπεστηρίχθη ότι η ελάττωσις της ελαστικότητος των πνευμόνων κατά
το γήρας οφείλεται εις την ελάττωσιν της ελαστικότητος του
πνευμονικού ιστού καθ’εαυτόν.