fysiologia

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ
Εις το τμήμα αυτό θα αναφερθώμεν εις μερικά παθοφυσιολογικά
σύνδρομα κατά τρόπον εν πολλοίς σχηματικόν. Τα διάφορα σύνδρομα εις
τα οποία θα αναφερθώμεν δεν είναι εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ των, αλλά
δυνατόν να υπάρχει αλληλοεπικάλυψις. Η αναφορά εις έκαστον είδος θα
γίνειδια λόγους καθαρώς διδακτικούς, μολονότι θα υπάρξουν
επαναλήψεις. Θα αναφερθώμεν εις: α)Διαταραχάς του αερισμού,
β)Διαταραχάς της μηχανικής της αναπνοής, γ)Διαταραχάς της διαχύσεως,
δ)Διαταραχάς της σχέσεως V̇ /Q, ε)Διαταραχάς της ανταλλαγής των
αερίων, και στ)Διαταραχάς της οξεοβασικής ισορροπίας.
ΔΙΑΤΑΡΑΧΑΙ ΤΟΥ ΑΕΡΙΣΜΟΥ
Ο όρος διαταραχή του αερισμού δεν είναι απολύτως ορθός, δεδομένου ότι,
εις πολλάς περιπτώσεις εξ όσων θα αναφερθούν, ο αερισμός δυνατόν να
είναι φυσιολογικός. Ο όρος διαταραχή του αερισμού υποδηλοί την
αδυναμίαν του οργανισμού να αερίσει «κατά σωστόν τρόπον» (εις την
πράξιν, όλας τας περιπτώσεις κατά τας οποίας υπάρχουν διαταραχαί των
σπιρομετρικών τιμών).
Διακρίνομεν: α)Την διαταραχήν του αερισμού περιοριστικού τύπου.
β)Την διαταραχήν του αερισμού αποφρακτικού τύπου.
γ)Την διαταραχήν του αερισμού μικτού τύπου.
δ)Την διαταραχήν του αερισμού υποδυναμικού τύπου.
Διαταραχή του αερισμού περιοριστικού τύπου
Η βασική παθοφυσιολογική διαταραχή είναι η ελάττωσις της στατικής
τοιχωματικής ή πνευμονικής διατασιμότητος. Αποτέλεσμα είναι
ηελαττωμένη ικανότης προς έκπτυξιν είτε του θωρακικού τοιχώματος
(παχυπλευρίτιδες, βαρείαι σκελετικαί ανωμαλίαι, παχυσαρκία κ.λπ.) είτε
των πνευμόνων (ατελεκτασίαι, ινώσεις, χωροκατακτητικαί βλάβαι,
φλεγμοναί κ.λπ.) είτε βεβαίως και των δύο μαζί. Επακόλουθον είναι η
μείωσις της TLC και των VC και RV, με την ιδιατερότητα όμως ότι, όσον
ελαττούται η TLC, τόσον ελαττούνται και η VC και ο RV (ελάττωσις
53