fysiologia

84
Η εκτομή ενός λοβού πρακτικώς μικράν επίδρασιν έχει επί των
σπιρομετρικών ευρημάτων. Εάν όμως αφαιρεθεί ολόκληρος πνεύμων,
η ελάττωσις θα φθάνει περίπου το 50% (περιοριστικού τύπου)
προκειμένου περί του δεξιού πνεύμονος, και το 40% προκειμένου περί
του αριστερού πνεύμονος. Από πλευράς πνευμονικής διατασιμότητος,
δεν υπάρχει διαταραχή, εφ’ όσον αι ελαστικαί δυνάμεις του
παραμένοντος πνευμονικού παρεγχύματος δεν μεταβάλλονται. Από
πλευράς ανταλλαγής των αερίων, εφ’ όσον η εκτομή αφορά μικράν
περιοχήν και δεν υπάρχει άλλη πνευμονική νόσος, δεν παρατηρούνται
πρακτικώς αξιόλογοι διαταραχαί των PaO 2 και PaCO 2 . Δυνατόν να
παρατηρούνται σημαντικαί κατά κάποιον τρόπον διαταραχαί
(υποξυγοναιμία), είτε όταν δεν πρόκειται περί χειρουργικής εκτομής
μέρους του πνευμονικού παρεγχύματος αλλά περί καταλοίπων
παλαιών, ιαθέντων δι’ ουλοποιήσεως, φλεγμονής ή τραυματισμού,
ένεκα των οποίων το μεν παρέγχυμα καταστράφη, ωρισμένα αγγεία
όμως παρέμειναν λειτουργούντα τρόπον τινα εν είδει
βραχυκυκλώματος, είτε ούτως ή άλλως κατά την διάρκειαν της
κοπώσεως. Η υποξυγοναιμία αυτή θα παρατηρηθεί και εν ηρεμία, εάν
πρόκειται περί εκτομής μεγάλου μέρους πνευμονικού παρεγχύματος. Ο
λόγος της υποξυγοναιμίας αυτής (μετά κόπωσιν) είναι το ότι θα πρέπει
να διέλθει εκ της ζώνης ανταλλαγής των αερίων, που λόγω της εκτομής
είναι μειωμένη, μεγαλυτέρα ποσότης αίματος εις την μονάδα του
χρόνου. Εάν δημιουργηθούν συνθήκαι παραμονής του αίματος εις την
ζώνην ανταλλαγής κάτω των 250-300 msec, δημιουργείται
υποξυγοναιμία. Εάν η απώλεια πνευμονικού ιστού είναι τόσον μεγάλη
ώστε να μη επαρκεί ο παραμένων πνεύμων από πλευράς αερισμού,
δημιουργείται επι πλέον και υπερκαπνία.
β) Νοσήματα κατά τα οποία οι πνεύμονες στερούνται ενός τμήματός των,
μικροτέρου ή μεγαλυτέρου, κατά τρόπον οξύ. Εδώ ανήκουν η
πνευμονία, η ατελεκτασία, το πνευμονικό έμφρακτον κ.λπ. Από
πλευράς σπιρομετρικών ευρημάτων, ισχύουν όσα αναφέρθησαν εις την
προηγουμένην παράγραφον. Από πλευράς διαταραχών των τιμών των
μερικών πιέσεων των αναπνευστικών αερίων, παρατηρείται
υποξυγοναιμία, λόγω του ότι εις την περιοχή της βλάβης υπάρχουν
κυψελίδες μετά χαμηλής σχέσεως V̇ /Q. Δυνατόν ενίοτε κατά την
διαδρομήν της πνευμονίας και δη κατά το λεγόμενον στάδιον της
ηπατώσεως, η παρατηρουμένη υποξυγοναιμία να μη είναι ιδιαιτέρως
μεγάλη, επειδή και αι κυψελίδες είναι πλήρεις ορώδους εξιδρώματος